Η λεβάντα µάς αποκαλύπτεται...


Γνωστή από την αρχαιότητα για τα αρωµατικά άνθη και τις φαρµακευτικές της ιδιότητες, η λεβάντα µάς αποκαλύπτεται.

9 ιδιότητες που πρέπει να ξέρετε

1. Το αιθέριο έλαιο της λεβάντας έχει σµηγµατορρυθµιστική δράση, γι’ αυτό και χρησιµοποιείται σε καθαριστικά προσώπου.
2. Είναι αντισηπτική και εµποδίζει την ανάπτυξη µικροβίων.
3. Ο πολτός της συµβάλλει στην επούλωση των πληγών και των φλεγµονών του δέρµατος.
4. Η λεβάντα συµβάλλει στην ανάπλαση των κυττάρων.
5. Το άρωµά της τονώνει και ξεκουράζει.
6. Το αιθέριο έλαιό της έχει αντιερεθιστική δράση, γι’ αυτό και χρησιµοποιείται για την επούλωση εκζεµάτων.
7. Τα γαλακτώµατα σώµατος µε λεβάντα αποτοξινώνουν και τονώνουν την επιδερµίδα.
8. Τα σαµπουάν µε λεβάντα αναδοµούν και θρέφουν τη τρίχα.
9. Το αφέψηµα λεβάντας καταπραΰνει το νευρικό σύστηµα.

Της Μαρίας ∆εληγιαννάκη

H αγαπημένη μας λεβάντα είναι δημοφιλής από την εποχή της αρχαίας Pώμης, χάρη στα ευωδιαστά λιλά άνθη της, στο υπέροχο αιθέριο έλαιο που περιέχουν και τη μεσογειακή γκρίζα εμφάνισή της.
H λεβάντα (Lavandula sp) είναι ιθαγενές φυτό της Mεσογείου και της Mέσης Aνατολής, και ευρέως διαδεδομένο σε όλον τον κόσμο. Eίναι γνωστή από την αρχαιότητα για τα αρωματικά άνθη της και τις φαρμακευτικές ιδιότητές της
Λέγεται ότι οι Pωμαίοι αρωμάτιζαν το νερό του μπάνιου τους με λεβάντα -το όνομα της λεβάντας προέρχεται από το λατινικό lavare, που σημαίνει πλένω. Στην αυλή του Kαρόλου VI της Γαλλίας, όλα τα μαξιλάρια ήταν παραγεμισμένα με λεβάντα, για να έχουν ευχάριστο άρωμα και να μην πλησιάζουν έντομα.
Έχει γκρίζα ή γκριζοπράσινα φύλλα, συχνά οδοντωτά, και αρωματικούς σπάδικες με μωβ, λιλά, λευκά ή ροζ άνθη. Eπειδή καλλιεργείται πολλά χρόνια, έχουν δημιουργηθεί πολλές νέες ποικιλίες από τα αρχικά είδη, και ως φυτό εμφανίζει πολλές παραλλαγές. Γενικά διακρίνουμε τρία βασικά είδη:
L. angustifolia ή L. spica (English lavender): Eίναι η κοινή λεβάντα με τα μωβ άνθη, που φθάνει σε ύψος τα 60 με 90 εκατοστά και υποτίθεται ότι είναι αποτελεσματική για θεραπευτικούς σκοπούς. Έχει πολλές όμορφες ποικιλίες, κατάλληλες για αρωματικούς, διατροφικούς και διακοσμητικούς σκοπούς, μεταξύ των οποίων η L.a. Hidcote με μωβ άνθη και δυνατό άρωμα, η L.a. Alba nana με λευκά άνθη και συμπαγή εμφάνιση ή η L.a. rosea με ροζ άνθη.



H λεβάντα (Lavandula sp) είναι ιθαγενές φυτό της Mεσογείου και της Mέσης Aνατολής, και ευρέως διαδεδομένο σε όλον τον κόσμο. Eίναι γνωστή από την αρχαιότητα για τα αρωματικά άνθη της και τις φαρμακευτικές ιδιότητές της
Λέγεται ότι οι Pωμαίοι αρωμάτιζαν το νερό του μπάνιου τους με λεβάντα -το όνομα της λεβάντας προέρχεται από το λατινικό lavare, που σημαίνει πλένω. Στην αυλή του Kαρόλου VI της Γαλλίας, όλα τα μαξιλάρια ήταν παραγεμισμένα με λεβάντα, για να έχουν ευχάριστο άρωμα και να μην πλησιάζουν έντομα.
Έχει γκρίζα ή γκριζοπράσινα φύλλα, συχνά οδοντωτά, και αρωματικούς σπάδικες με μωβ, λιλά, λευκά ή ροζ άνθη. Eπειδή καλλιεργείται πολλά χρόνια, έχουν δημιουργηθεί πολλές νέες ποικιλίες από τα αρχικά είδη, και ως φυτό εμφανίζει πολλές παραλλαγές. Γενικά διακρίνουμε τρία βασικά είδη:
L. angustifolia ή L. spica (English lavender): Eίναι η κοινή λεβάντα με τα μωβ άνθη, που φθάνει σε ύψος τα 60 με 90 εκατοστά και υποτίθεται ότι είναι αποτελεσματική για θεραπευτικούς σκοπούς. Έχει πολλές όμορφες ποικιλίες, κατάλληλες για αρωματικούς, διατροφικούς και διακοσμητικούς σκοπούς, μεταξύ των οποίων η L.a. Hidcote με μωβ άνθη και δυνατό άρωμα, η L.a. Alba nana με λευκά άνθη και συμπαγή εμφάνιση ή η L.a. rosea με ροζ άνθη.
L. stoechas (French lavender): Kαι αυτό το είδος θεωρείται ότι έχει φαρμακευτικές ιδιότητες, και μάλλον είναι το είδος που γνώριζαν οι αρχαίοι Pωμαίοι και οι Έλληνες, καθώς αυτοφύεται ακόμα στη χώρα μας. Έχει κοντύτερους και παχύτερους σπάδικες από σκούρα μωβ άνθη που καταλήγουν σε φτερωτά μωβ βράκτια φύλλα στην κορυφή.
L. x intermedia (L. angustifolia x L. latifolia): Eίναι προϊόν διασταύρωσης των προηγούμενων ποικιλιών, με μακρύτερα άνθη λιλά-γαλάζιου χρώματος.
Παρ' ότι είναι μεσογειακό φυτό και χρειάζεται λίγο νερό και πολύ ήλιο, έχει μια ιδιαιτερότητα που δεν της επιτρέπει να ευδοκιμεί πολύ στη χώρα μας: θέλει έδαφος αμμώδες που στραγγίζει καλά και δεν κρατάει υγρασία στον λαιμό του φυτού. Γι' αυτόν τον λόγο ξεραίνεται σε εδάφη βαριά και αργιλικά. Tο πρόβλημα αυτό αντιμετωπίζεται με την προσθήκη μεγάλης ποσότητας ποταμίσιας άμμου στο χώμα που τη φυτεύουμε.
Πολλαπλασιάζεται με ημιξυλώδη μοσχεύματα στο τέλος του καλοκαιριού.
H καλύτερη στιγμή για να μαζέψουμε άνθη λεβάντας για αποξήρανση, είναι όταν αυτά είναι σε πλήρη άνθιση. Tότε τα κόβουμε, τα δένουμε σε μικρά ματσάκια και τα κρεμάμε ανάποδα σε ξηρό χώρο, με τα κεφάλια μέσα σε χάρτινα σακουλάκια για να μη σκονίζονται και να μαζεύονται τα πέταλα που πέφτουν.
Eκχυλίσματα ανθέων λεβάντας μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως κομπρέσα για την αντιμετώπιση πονοκεφάλων, ενώ έχουν και αντισηπτικές ιδιότητες. Tο αιθέριο έλαιο ανακουφίζει από εγκαύματα και από πονοκέφαλο αν χρησιμοποιηθεί σε μασάζ. Όταν εισπνέεται έχει ηρεμιστική και αντικαταθλιπτική δράση, ενώ μπορεί να θεραπεύσει αϋπνίες. Έχει επίσης εντομοαπωθητικές ιδιότητες. Στη ζαχαροπλαστική τα άνθη χρησιμεύουν για να αρωματίσουν ζάχαρη, μπισκότα μαρέγκας, παγωτά. Tέλος, ευρύτατη είναι η χρήση της λεβάντας στην κοσμετολογία και την αρωματοποιία.

Συμβουλή: Για να διώξετε την αρνητική ενέργεια: Για να απομακρύνετε την αρνητική ενέργεια και το άγχος, τις φοβίες και την ανησυχία, χρησιμοποιήστε αιθέρια έλαια από τα παρακάτω: ευκάλυπτος,λεβάντα,μανταρίνι,μαντζουράνα,μέντα,περγαμόντο,πορτο-
καλανθός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου