Τα φροντιστήρια θεωρούνται σημαντική πηγή γνώσης σε χώρες όπου υστερούν τα συστήματα παιδείας, και η μελέτη αναφέρεται χαρακτηριστικά στις δαπάνες των Κύπριων και Ελλήνων γονέων για την ιδιωτική εκπαίδευση, οι οποίες ισούνται με το 20% των κυβερνητικών δαπανών για τη δημόσια εκπαίδευση.
Στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, η τάση είναι ίδια -ακόμα και αν τα ποσά δεν είναι τόσο μεγάλα σε όλες τις χώρες- καθώς οι γονείς βάζουν στην άκρη όλο και περισσότερα από τα έσοδα τους για να δώσουν στα παιδιά τους ένα επιπλέον προβάδισμα λόγω της ανεπαρκούς εκπαίδευσης που παρέχει το κράτος, δείχνουν οι εκθέσεις της ΕΕ.
Καθώς επισημαίνονται τα τεράστια ποσά που δαπανώνται στην «παραπαιδεία», το έγγραφο υπογραμμίζει πως η τάση αυτή μεγαλώνει τις ανισότητες στην Ευρώπη, με τα παιδιά των πιο πλούσιων γονέων να τείνουν να λαμβάνουν περισσότερα έξτρα μαθήματα, δημιουργώντας έτσι διαχωρισμούς που θα μπορούσαν να έχουν μακροπρόθεσμες κοινωνικές επιπτώσεις.
« Η παραπαιδεία έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο και έχει τόσο σοβαρές επιπτώσεις για την κοινωνική ισότητα, την οικονομία της γνώσης, τη δουλειά των σχολείων και τις ζωές των παιδιών και των οικογενειών, που θα πρέπει ναι διευθετηθεί», έγραψε ο Mark Bray, συγγραφέας του 'The Challenge of Shadow Education’, το οποίο κυκλοφόρησε την προηγούμενη βδομάδα.
Η έκθεση, η οποία συγκέντρωσε έρευνες που διεξήχθησαν σε ξεχωριστές χώρες στα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, έδειξε ότι ο τομέας της παραπαιδείας στη Γαλλία είχε αξία 2.2 δις ευρώ το 2007 και υπολογιζόταν ότι θα αυξάνεται με ρυθμό περίπου 10% το χρόνο.
Στη Γερμανία, εκτιμάται ότι 900 εκατομμύρια με 1,5 δις ευρώ δαπανώνται στα φροντιστήρια κάθε χρόνο, με περισσότερα από αυτά στη βοήθεια για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σε Γαλλία και Βέλγιο, τα δίδακτρα ξεπερνούν τα 30ευρώ την ώρα.
Στη νότια Ευρώπη, όπου τα κρατικά συστήματα εκπαίδευσης τείνουν να είναι ουραγοί εκείνων του Βορρά, υπάρχει μια ισχυρή τάση για επιπλέον εκπαίδευση, με τους γονείς στην Κύπρο, την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία να ξοδεύουν πολλά για τα παιδιά τους, αν και τα οφέλη τείνουν να σωρεύονται σε εκείνα που προέρχονται από πλούσιες οικογένειες.
Ακόμα και στη Σκανδιναβία, η οποία βρίσκεται πολύ συχνά στην κορυφή του παγκόσμιου πίνακα για την δημόσια εκπαίδευση, τα επιπλέον μαθήματα αυξάνονται.
«Τα ιδιαίτερα μαθήματα δεν είναι τόσο για τους μαθητές που βρίσκονται σε πραγματική ανάγκη της βοήθειας της οποίας δεν μπορούν να βρουν στο σχολείο, όσο για να διατηρηθούν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα των ήδη επιτυχημένων και προνομιούχων», είπε ο Jan Truszczynski, επικεφαλής του τμήματος εκπαίδευσης και πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο οποίο ανατέθηκε η έκθεση.
Βιομηχανία πολλών δις ευρώ
Η μελέτη βρήκε ότι τα περισσότερα ιδιαίτερα μαθήματα γίνονταν από εύπορες και συνήθως αστικές οικογένειες έναντι αυτών της εργατικής τάξης.
«Εάν αφεθούν στις δυνάμεις της αγοράς, τα φροντιστήρια διατηρούν και οξύνουν τις ανισότητες», λέει στην έκθεση ο Bray. «Οικογένειες με υψηλότερο εισόδημα μπορούν να αντέξουν και μεγαλύτερες ποσότητες αλλά και καλύτερες ποιότητες φροντιστηριακών μαθημάτων»
Μαζί με τις πολιτικοοικονομικές επιδράσεις, η έκθεση υπογραμμίζει πόσο έχει αναπτυχθεί η παραπαιδεία.
Στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Βρετανία, την Ιρλανδία και οπουδήποτε αλλού, έχουν αναπτυχθεί εταιρείες για να παρέχουν επιπλέον μαθήματα στο σπίτι.
«Η βιομηχανία της διδασκαλίας είναι μια αναπτυσσόμενη πηγή απασχόλησης καθώς και ένας τρόπος για πολλούς εκπαιδευτικούς που ζουν σε χώρες όπου οι μισθοί είναι χαμηλοί, να κερδίσουν συμπληρωματικά εισοδήματα», είπε ο Truszczynski. «Αυτό φαίνεται να είναι ένας λόγος γιατί τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι ενώσεις εμπορίου τείνουν να αποφύγουν το ζήτημα».
Παρά τα δις που καταβάλλονται για ιδιωτικά μαθήματα, πολλά κράτη έχουν αφήσει ανεξέλεγκτο το θέμα, και έτσι η διδασκαλία γίνεται εκτός του τομέα της φορολογίας της κυβέρνησης, αναφέρεται στη μελέτη.
Πηγή:
EurΑctiv.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου