Μιας στιγμής λαλιά, ολόκληρη αιωνιότητα...

  • Ο αέρας μεταφέρει πολλά, ο δυνατός αέρας ακόμη περισσότερα. Φρόντισε στη διάρκεια της ζωής σου να μην μεταφέρεις κάτι που δεν πρέπει.
  • Πριν κάνεις το πρώτο βήμα μάθε πρώτα να στέκεσαι όρθιος.
  • Συχνά τα πολλά είναι λίγα και τα λίγα είναι πολλά. Το μικρό γίνεται μεγάλο και το μεγάλο εύκολα μικρό.

  • Άνοιγε τα μάτια σου όταν οι άλλοι κοιμούνται, κλείσε τα αυτιά σου στον πολύ θόρυβο, κράτα το στόμα σου κλειστό στο ψέμα και στο θυμό, φώναξε θαρρετά την αλήθεια και το δίκαιο.
  • Το λουλούδι ξέρει από τη φύση του πότε είναι έτοιμο να ανθίσει. Πότιζέ το κανονικά στην ώρα του, φρόντιζέ το με αγάπη και περίμενε υπομονετικά. Μην πιέζεις τα πράγματα να γίνουν γρηγορότερα από όσο πρέπει.
  • Διώξε το φόβο της ντροπής και κράτα αυτόν του ύψους.
  • Θυμήσου ότι ακόμα και αυτό το άψυχο χαρτί έχει δεκάδες χρησιμότητες. Πόσο μάλλον ένας άνθρωπος, κι ας είναι και  εχθρός σου.
  • Το κρασί γαληνεύει όταν είναι σε μικρές ποσότητες, θεραπεύει σε μεγαλύτερες, αλλά σκοτώνει σε υπερβολικές.
  • Να πολεμάς μόνο όσους πληρώνονται για να σε πολεμούν.
  • Για ότι γίνεται πάντα υπάρχει κάποιος λόγος. Το ποντίκι δεν ροκανίζει το σανίδι τυχαία.
  • Το χειμώνα μάζευε, την άνοιξη μοίραζε, το καλοκαίρι απολάμβανε, το φθινόπωρο σπέρνε.
  • Κράτα τη σοφία της κουκουβάγιας, την δύναμη του λιονταριού, την διορατικότητα του αετού, την ταχύτητα του γατόπαρδου, την πραότητα του αρνιού την πίστη του περιστεριού, την ομορφιά του κύκνου και τη λαλιά του αηδονιού. Διώξε την πονηριά της αλεπούς, την αρπακτικότητα του κόνδορα, την δολιότητα του φιδιού και  τον τρόμο του ψαριού.
  • Παρατήρησε, διέκρινε, αντιλήψου, εντόπιζε, κατέγραφε, σχεδίαζε, προχώρα.
  • Ζύγιζε, ξανά ζύγιζε, κοσκίνιζε, ξανά κοσκίνιζε, ξανά ζύγιζε... και ύστερα ξεκίνα.
  • Το πουλί για να πετάξει θέλει δύο φτερά, το ψάρι για να ισορροπήσει την ουρά, τα δέντρα για να κρατήσουν την ορμή του αέρα ρίζες βαθιές, τα μάτια για να προστατευτούν τα βλέφαρα, εσύ έχεις τη μάνα.
  • Ο μόνος άνθρωπος που δεν θα σε προδώσει ποτέ είναι η μητέρα σου. Φρόντισε και εσύ το ίδιο γι’ αυτήν.
  • Πόνεσε κατά την σύλληψή σου, πόνεσε κατά την δημιουργία σου, πόνεσε κατά την διάρκεια της κυοφορίας, πόνεσε κατά τη γέννα, πόνεσε όταν αρρώστησες για πρώτη φορά, πόνεσε όταν έπεσες από το ποδήλατο και ήρθες γεμάτος αίματα, πόνεσε όταν ύψωσες για πρώτη φορά τη φωνή σου, πόνεσε όταν πήγες φαντάρος, πόνεσε όταν η γυναίκα της ζωής σου σε τράβηξε μακριά της, πόνεσε όταν πήρες το μέρος εκείνης και την αγνόησες, πόνεσε όταν σε είδε να πονάς. Ποιος άλλος άνθρωπος στον κόσμο θα άντεχε τόσο πόνο και ακόμα σε αγαπάει τόσο πολύ;
  • Λένε ότι και οι τοίχοι έχουν αυτιά. Τότε γιατί να μην έχουν και μάτια και πόδια και χέρια και ότι άλλο χρειαζόμαστε για να μας δώσουν μια θερμή αγκαλιά;
  • Τα μάτια του ουρανού βλέπουν καλύτερα από τα δικά μου. Τα μάτια της θάλασσας αντικρίζουν τον ορίζοντα καλύτερα από τα δικά σου. Τα μάτια της ψυχής αντιλαμβάνονται τα πάντα με μεγαλύτερη ευκολία.
  • Οι μέλισσες δημιουργούν, υπερασπίζονται πολεμούν, πεθαίνουν για χάρη ενός και μόνου ζωντανού. Της βασίλισσάς τους. Τα μυρμήγκια φροντίζουν ομαδικά σήμερα για να έχουν τροφή αύριο. Μήπως τελικά πρέπει να παίρνουμε μαθήματα ζωής από κάπου αλλού;
  • Φρόντισε πριν προσπαθήσεις να πιάσεις μια σαπουνόφουσκα που αιωρείται, να έχεις βρέξει πρώτα τα χέρια σου. (Αυτό είναι της κόρης μου Ειρήνης)
  • Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει, χρησιμοποίησε τα χέρια σου, κάνε τούβλο την υπομονή και λάσπη το μεράκι και χτίσε με πάθος το οχυρό που θα στεγάσει τα όνειρά σου.
  • Η αρκούδα, ένα τόσο μεγαλόσωμο ζώο ζητάει σαν τρελή το μέλι. Εσύ γιατί το απαρνείσαι;
  • Μια τρύπα που δεν πρόκειται ποτέ να κλείσει στον εγκέφαλο του ανθρώπου, είναι η πλεονεξία. Τουλάχιστον φρόντισε να την μπαλώνεις που και που με όποιον τρόπο μπορείς.
  • Πολλά ανέχτηκα, πολλά υπέμεινα, πολλά πυρά δέχθηκα, πολλές αθυροστομίες άκουσα, πολλές φορές κυνηγήθηκα, άλλες τόσες κατηγορήθηκα, αλλά δεν πτοήθηκα. Αυτό που δεν αντέχω όμως με τίποτα είναι η αχαριστία.
  • Η ομορφιά της ψυχής δέντρο που ριζώνει βαθιά και δεν φοβάται ανέμους και πλημμύρες, ούτε ορμητικούς χείμαρρους. Η ομορφιά του σώματος ευαίσθητο λουλούδι που θα παρασυρθεί από το πρώτο ψιλοβρόχι.
  • Άνοιξη χωρίς λουλούδι και ευωδιές, χειμώνας δίχως χιόνι.
  • Τώρα που είσαι νέος να θυμάσαι ότι και τα αιωνόβια δέντρα κάποτε γερνάνε. Φρόντιζε όταν θα είσαι ανήμπορος, να έχεις κάποιον δίπλα σου να σου κρατάει το χέρι και να σου προσφέρει το χαμόγελό του. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου