Οι άντρες θέλουν αγκαλίτσες, αλλά οι γυναίκες... sex!
Οι άντρες έχουν την ανάγκη να αγκαλιάζουν τη σύντροφό της, ώστε να νιώθουν ευτυχισμένοι σε μία μακροχρόνια σχέση, τη στιγμή που η γυναίκες προτιμούν να κάνουν έρωτα!
Μία νέα επιστημονική έρευνα έρχεται να βάλει τέλος στο στερεότυπο ότι οι γυναίκες είναι μόνο ευαισθησία και συναίσθημα, ενώ οι άντρες έρμαια των σεξουαλικών τους ορμών, αφού σύμφωνα με τους ερευνητές του αμερικανικού πανεπιστημίου της Ιντιάνα, οι πράξεις στοργής, όπως οι αγκαλιές και τα φιλιά, θεωρούνται πιο σημαντικές από το αντρικό φύλο.
Οι ερευνητές μελέτησαν 1.000 ζευγάρια από πέντε διαφορετικές χώρες (Αμερική, Γερμανία, Ισπανία, Βραζιλία και Ιαπωνία), που διατηρούσαν σχέση από ένα έως 51 χρόνια, με τα μισά ζευγάρια να είναι μαζί τουλάχιστον 25 χρόνια. Οι συμμετέχοντες, ηλικίας 40 έως 70 ετών, ερωτήθηκαν πόσο συχνά το τελευταίο διάστημα αγκάλιασαν, φίλησαν, φρόντισαν ή έκαναν έρωτα με τον σύντροφό τους και πόσο χαρούμενοι ήταν με τη σχέση τους και τη σεξουαλική τους ζωή.
Οι άντρες που ανέφεραν συχνό αγκάλιασμα ή φίλημα ήταν τρεις φορές πιο χαρούμενοι από εκείνους που είχαν λιγότερες πράξεις στοργής με τις συζύγους τους ή τις φιλενάδες τους. Οι γυναίκες, αντίθετα, υποστήριξαν ότι η εκδήλωση στοργής είχε μικρή επιρροή στην ευτυχία τους!
Και τα δύο, πάντως, φύλα δήλωσαν ότι η σεξουαλική τους ζωή βελτιώνεται όσο περισσότερο διαρκεί η σχέση τους, με τη διαφορά, όμως ότι οι άντρες εμφανίζονταν χαρούμενοι με τη σχέση τους, ενώ οι γυναίκες με τη σεξουαλική τους ζωή...
Πηγή: http://www.difernews.gr/
Όλοι εμείς πριν γίνουμε γονείς ήμασταν παιδιά. Και αυτό που ζητούσαμε ήταν η στήριξη, η στοργή και το αγκάλιασμα των ανθρώπων που μας φέραν στην ζωή.
Μεγαλώνοντας λοιπόν και όντας οι ίδιοι γονείς θέλουμε όλ’ αυτά να τα δώσουμε στα παιδιά μας.Δυστυχώς όμως πολλές φορές τα θέλω του ενός γονιού έρχονται αντιμέτωπα με τα θέλω του άλλου με αποτέλεσμα την ψυχοσυναισθηματική φθορά, τη σύγχυση και την αποξένωση του παιδιού από την έτερη γονεϊκή φιγούρα. Έτσι δεν μπορεί το παιδί να πάρει απ΄τον γονιό αυτό που έχει να του δώσει.
Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις του Gardner, όλο αυτό ονομάζεται «Σύνδρομο Γονεϊκής Αποξένωσης» και συμβαίνει, όταν ο ένας από τους δύο γονείς στρέφει εναντίον του άλλου το παιδί ή τα παιδιά τους.Σε περιπτώσεις που χρησιμοποιείται σαν «όπλο» του γονιού που έχει την επιμέλεια και αισθάνεται ως εκ τούτου πιο δυνατός να θέτει τους κανόνες και να απειλεί τον άλλον με απαγόρευση επικοινωνίας.
Για ν’ αποτραπεί η η ψυχική ανισορροπία που μπορεί να προκληθεί από την απουσία του ενός από τα δύο γονικά πρότυπα, επιβάλεται η ισότιμη συμμετοχή και των δύο γονιών στην ανατροφή των παιδιών.
Πηγή: gonis.gr
Ιδού το «αγγιγματολόγιο», δηλαδή το λεξικό της σωματικής επαφής: μπορεί να εκφράζει αγάπη, να προσελκύει την προσοχή, να απομακρύνει έναν εχθρό.
Κάποιος φίλος δεν πέρασε στις εξετάσεις; Ενώ προσπαθείτε να του ανυψώσετε το ηθικό, αυθόρμητα θα τον χτυπήσετε στην πλάτη. Σε μια στιγμή φόβου; Αρκεί να σας κρατήσει κάποιος από το χέρι για να νιώσετε πιο ήσυχοι. Οι αγκαλιές, οι χειραψίες και τα χάδια μπορούν να πουν περισσότερα από τις λέξεις. Ποια είναι η σημασία τους; Γιατί συχνά είναι πιο αποτελεσματικά από μια συζήτηση; Και σε ποιες περιπτώσεις τα χρησιμοποιούμε;
«Το άγγιγμα είναι μια μορφή επικοινωνίας», εξηγεί ο Στάνλεϊ Τζόουνς, από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο (ΗΠΑ), μελετητής της μη λεκτικής επικοινωνίας. «Έχει μεγάλο αντίκτυπο σε συναισθηματικό επίπεδο και δεν περνά ποτέ απαρατήρητη. Η πιο συνηθισμένη αντίδραση αποδοχής σε μια σωματική επαφή είναι το χαμόγελο, ενώ η απόρριψη δηλώνεται με την απομάκρυνση του σώματος. Μια χειρονομία μπορεί να έχει περισσότερες σημασίες: βάζοντας το χέρι πάνω στον ώμο του άλλου δηλώνουμε υποστήριξη, ευχαριστία, χαιρετισμό, παράκληση για προσοχή». Κάθε επαφή πρέπει να ερμηνεύεται ανάλογα με τα «συμφραζόμενα»: «Έχει μεγάλη σημασία το συνολικό μήνυμα: η κατάσταση, τα λόγια, η σχέση των ατόμων...». Το άγγιγμα είναι ένα είδος πρωτόγονης και συχνά σιωπηλής επικοινωνίας, που δεν γίνεται πάντα πλήρως συνειδητή.
Είμαι δίπλα σου
Δεν είναι τυχαίο που το άγγιγμα χρησιμοποιείται συχνά για να δηλώσει υποστήριξη. Η σωματική επαφή θυμίζει τη σχέση με τη μητέρα και τις φροντίδες της, και παραμένει εξίσου καθησυχαστική και στην ενήλικη ζωή. Μορφές επαφής όπως το αγκάλιασμα σημαίνουν προστασία και δηλώνουν: «Είμαι δίπλα σου, θα σε φροντίσω». Γι’ αυτό είναι συχνές σε στιγμές στεναχώριας ή κινδύνου. Για να ηρεμήσουμε κάποιον, τον αγκαλιάζουμε και τον χαϊδεύουμε. Με τον ίδιο τρόπο αγκαλιάζουμε κάποιον που υποφέρει, όπως για παράδειγμα σε περίοδο πένθους. Ομοίως στεγνώνουμε τα δάκρυα του άλλου και τον παρηγορούμε, ή καθόμαστε δίπλα σε κάποιον για να μας κανακεύσει.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν τον τρόπο με τον οποίο αντιδρά ο εγκέφαλός μας όταν μας πιάνουν από το χέρι. Σε ένα πείραμα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια (ΗΠΑ), αναλύθηκαν οι αντιδράσεις κάποιων γυναικών σε κατάσταση άγχους (επιτρεπόταν να τους διοχετευτεί μια μικρή ποσότητα ηλεκτρικού ρεύματος) σε τρεις καταστάσεις: σφίγγοντας το χέρι του συζύγου τους, το χέρι ενός αγνώστου και χωρίς καμιά επαφή. «Όταν σφίγγουμε το χέρι κάποιου, μειώνεται η δραστηριότητα των περιοχών του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται σε καταστάσεις κινδύνου και προετοιμάζουν την αντίδραση του σώματος. Όταν όμως οι γυναίκες κρατούσαν το χέρι του συζύγου τους, περιορίστηκε σημαντικά η δραστηριότητα αυτών των περιοχών, ιδίως όσων εμπλέκονται στην εστίαση της προσοχής για ενδεχόμενο κίνδυνο και στην έκλυση των ορμονών του στρες», εξηγεί ο Τζέιμς Κόαν, από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια. «Το κράτημα του χεριού είναι η ένδειξη της παρουσίας κάποιου άλλου, που θα βοηθήσει σε περίπτωση κινδύνου. Ο εγκέφαλος προσαρμόζεται, καθώς υπάρχει μικρότερη ανάγκη να προετοιμάσει το σώμα για αντίδραση. Και όσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη υπάρχει στον άλλο και στην υποστήριξή του, τόσο λιγότερο ανησυχεί ο εγκέφαλος».
Το αγκάλιασμα και το άγγιγμα είναι θεμελιώδεις εκφράσεις στοργής. Στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας (ΗΠΑ) εξέτασαν τα αποτελέσματα της στοργικής επαφής μεταξύ συντρόφων. Κάποιοι συμμετέχοντες έπρεπε να βρίσκονται κοντά στο σύντροφό τους, να μιλούν, να κρατιούνται από το χέρι και στη συνέχεια να αγκαλιάζονται. Κάποιοι άλλοι συμμετέχοντες παρέμεναν απομονωμένοι. Όλοι υποβλήθηκαν στη συνέχεια σε ένα μικρό στρες: να μιλήσουν δημόσια. Ως αντίδραση στο άγχος, όσοι είχαν προηγουμένως μια στοργική επαφή με το σύντροφο παρουσίασαν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και καρδιακό παλμό.
Το «αγγιγματολόγιο»
Το άγγιγμα έχει το δικό του λεξιλόγιο, με ένα μακρύ κατάλογο από χειρονομίες και σημασίες, όπου οι επαφές αναλύονται με βάση την κίνηση, τη διάρκεια και τα εμπλεκόμενα σημεία του σώματος. Κάθε χειρονομία έχει τους κανόνες της· κάποιες έχουν μόνο μία σημασία και συγκεκριμένους «νόμους», που καθορίζουν ποιος μπορεί να τις κάνει και πώς. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι τυπικές χειρονομίες, όπως η χειραψία κατά τη διάρκεια συστάσεων και χαιρετισμών.
Πολλά άλλα είδη επαφών μπορούν να έχουν, ακριβώς όπως οι λέξεις, διαφορετικές σημασίες· αυτό που εκφράζουν εξαρτάται από τα «συμφραζόμενα» και από τον τρόπο που εκτελούνται. Μια αγκωνιά μπορεί να σημαίνει: «Πήγαινε πιο κει», τόσο με χιουμοριστικό όσο και με επιθετικό τρόπο· αλλά μπορεί να δηλώνει συνεργία: «Ε, κοίτα αυτόν εδώ...». Με τον ίδιο τρόπο «οι επιθετικές και οι ερωτικές χειρονομίες χρησιμοποιούνται τόσο με την “κυριολεκτική” σημασία τους όσο και με χιουμοριστικό τρόπο· για παράδειγμα, ένα χτύπημα στους γλουτούς ανάμεσα σε δύο φίλες.
Όταν η χειρονομία είναι ίδια, εκτός από το γενικότερο πλαίσιο μπορεί να διαφέρει και ο τρόπος εκτέλεσης: η επιθετική χειρονομία είναι γρήγορη, με μυϊκή δύναμη και ένταση· αντίθετα όποιος αστειεύεται ή θέλει να εκφράσει μια άλλη σημασία κάνει πιο απαλές κινήσεις και υπογραμμίζει τη σημασία τους με τις κατάλληλες λέξεις και τη σωστή έκφραση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η “χιουμοριστική επίθεση”: ένα κεφαλοκλείδωμα ή κάποιες ελαφριές γροθιές, που συνοδεύονται από σημάδια που δείχνουν ότι πρόκειται απλώς για παιχνίδι, όπως ένα γέλιο ή μια αστεία φράση. Αυτό το είδος επαφής είναι πιο συχνό στους νέους άντρες, όπως στους συμπαίκτες μιας ομάδας στα αποδυτήρια. Αλλά αν η χειρονομία είναι πολύ επιθετική, υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει ανεπιθύμητες αντιδράσεις», λέει ο Τζόουνς.
Κίνδυνος για καβγά
Το αστείο πρέπει να είναι ξεκάθαρο, γιατί η σωματική επαφή δεν είναι απαραίτητα φιλική. Το χαστούκι, για παράδειγμα, θεωρείται προσβολή και πρόκληση, γιατί χτυπά το πρόσωπο, που είναι το σύμβολο της ταυτότητάς μας. Μια κλοτσιά, ακόμα και ψεύτικη, είναι ένας τρόπος για να απομακρυνθεί ο άλλος. Όταν αγγίζουμε κάποιον είναι σαν να εισβάλλουμε στην περιοχή του: κάθε κίνηση που παραβιάζει χωρίς άδεια αυτό το όριο ισοδυναμεί με επίθεση. Γι’ αυτό η σπρωξιά προς το συνομιλητή μας είναι προσβλητική και μπορεί να «ανάψει τα αίματα».
Χαστούκια και έρωτας
Το άγγιγμα είναι εξάλλου μια ένδειξη οικειότητας, καθώς αγγίζονται περισσότερο τα άτομα που έχουν μεγαλύτερη εξοικείωση. Αυτό αποτελεί επίσης ένα μήνυμα για τους άλλους. «Σε μια σχέση υπάρχει ένα είδος επαφών που έχουν το χαρακτηριστικό ότι διατηρούνται επί μακρόν: τα ζευγάρια συνηθίζουν να πιάνονται από το χέρι, να περπατούν αγκαζέ, να κάθονται αγκαλιασμένοι ή πολύ κοντά ο ένας στον άλλο. Αυτή η συμπεριφορά δηλώνει στους άλλους ότι μεταξύ των δύο υπάρχει μια στενή σχέση», υπογραμμίζει ο Τζόουνς. Είναι τυπικές στα ζευγάρια (ο σύζυγος που «προσφέρει το μπράτσο του» στη σύζυγο θέλει να την προστατεύσει και να δηλώσει στους άλλους το είδος της σχέσης τους), αλλά μπορούν να παρατηρηθούν μεταξύ γονέα και παιδιού ή μεταξύ φίλων. «Η αναζήτηση της σωματικής επαφής, ή μιας πιο στενής επαφής, δηλώνει στον άλλο την επιθυμία για μια πιο οικεία σχέση», λέει ο Τζόουνς.
Στο παιχνίδι της κατάκτησης δύο άτομα που συναντιούνται για πρώτη φορά σπάνε τον πάγο μέσω της σωματικής επαφής, αγγίζοντας με κάποια δικαιολογία το χέρι ή τον ώμο του άλλου. Για τον ίδιο λόγο, με ένα άγγιγμα μπορούμε να «ορίσουμε την περιοχή μας». «Κάποιες χειρονομίες δηλώνουν “Αυτός/Αυτή είναι δικός μου/δική μου”. Μπορεί να είναι ένα χέρι περασμένο στη μέση της συντρόφου ή μια κίνηση φροντίδας από τη γυναίκα προς το σύζυγο», προσθέτει ο Τζόουνς.
Το άγγιγμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εκφράσει ενθάρρυνση, συγχαρητήρια, ευγνωμοσύνη, για παράδειγμα με ένα χτύπημα στην πλάτη, ή για να υπογραμμιστεί ένα κομπλιμέντο: «Αγγίζουμε ένα σημείο του σώματος ή του ντυσίματος του άλλου, ενώ ταυτόχρονα κάνουμε ένα θετικό σχόλιο για την αντίστοιχη λεπτομέρεια της σωματικής εμφάνισης. Το άγγιγμα στα μαλλιά ή στο λαιμό γίνεται ένας τρόπος δήλωσης της στοργής και της εκτίμησης, αλλά και ένα είδος φλερταρίσματος. Αυτό το άγγιγμα χρησιμοποιείται περισσότερο από τις γυναίκες, είτε προς άλλες γυναίκες είτε προς άντρες. Οι τελευταίοι το χρησιμοποιούν λιγότερο, και συνήθως προς τις γυναίκες», λέει ο Τζόουνς.
Αλλά το άγγιγμα λειτουργεί αποτελεσματικά και στην προσέλκυση της προσοχής. «Για να τραβήξουμε την προσοχή κάποιου συχνά καταφεύγουμε σε ένα απαλό άγγιγμα, συνήθως στο χέρι ή στον ώμο, ακόμα και αν ο άλλος είναι άγνωστος», εξηγεί ο Τζόουνς. «Υπάρχουν επίσης αγγίγματα που ενισχύουν μια παράκληση· ρωτώντας: “Μπορείς να έχεις έτοιμη αυτή τη δουλειά μέχρι αύριο;”, ενώ έχουμε το ένα χέρι στον ώμο του συνομιλητή μας, είναι σαν να λέμε: “Κάν’ το”. Άλλες φορές με ένα άγγιγμα ζητάμε από τον άλλο να συμμεριστεί ένα συναίσθημά μας ή να δείξει ενδιαφέρον (για παράδειγμα, ρωτώντας: “Περνάς καλά;”)».
Απαγορευμένη περιοχή
Δεν επιτρέπονται όμως όλα. «Το άγγιγμα είναι πιο συχνό στις “άτρωτες” περιοχές του σώματος, όπως στα χέρια και στους ώμους, όπου η πρόσβαση επιτρέπεται σε όλους τους γνωστούς», λέει ο Τζόουνς. Οι φίλοι και οι συγγενείς μπορούν να έρθουν σε επαφή με πιο ιδιαίτερα σημεία του σώματος, για παράδειγμα με ένα σφιχτό αγκάλιασμα. Τις περισσότερες φορές μόνο στο σύντροφο επιτρέπεται να προχωρήσει πιο πέρα.
Για την προαγωγή
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις στις οποίες επιτρέπεται μεγαλύτερη οικειότητα με πιο στοργικές επαφές· για παράδειγμα, οι εναγκαλισμοί μεταξύ συναδέλφων ως έκφραση συγχαρητηρίων για μια προαγωγή ή το άγγιγμα σε στιγμές συναισθηματικής έντασης, είτε θετικής είτε αρνητικής (ακόμη και κάποιος ξένος μπορεί να αγκαλιάσει κάποιον που μόλις έλαβε μια δυσάρεστη είδηση). «Στο ποδόσφαιρο, όταν ένας παίκτης βάζει γκολ, οι συναθλητές του αγκαλιάζονται ενθουσιασμένοι», λέει ο Τζόουνς. Το ίδιο μπορεί να κάνουν ακόμα και οι φίλαθλοι. Υπάρχει επίσης το τελετουργικό του χαιρετισμού. «Κυρίως κατά την αναχώρηση», λέει ο Τζόουνς, «ο αποχαιρετισμός πραγματοποιείται με ένα θερμό εναγκαλισμό, που εκφράζει στοργή και επιβεβαιώνει το είδος της σχέσης μεταξύ των ατόμων που χωρίζουν».
πηγή: focusmag.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου