Τα αρωματικά φυτά και η αξιοποίησή τους είναι ένας τομέας που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, τόσο για τους γεωργούς όσο και για τους καταναλωτές. Μάλιστα, ως καλλιέργεια μπορεί να αποφέρει ένα σημαντικό εισόδημα και χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες.
Η Ελλάδα, αν και είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές της Ευρώπης σε χλωρίδα, δεν έχει ακόμη ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και αξιοποίησης αυτής της «περιουσίας».
«Υπάρχουν αρκετά κενά στην αλυσίδα παραγωγής, μεταποίησης και πώλησης των αρωματικών φυτών, παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί τελευταία», όπως αναφέρει η ερευνήτρια του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ), Ελένη Μαλούπα.
Συμπληρώνει ότι «Στην επικράτεια απαντούμε τουλάχιστον 6.308 αυτόχθονα είδη και υποείδη φυτών, που αντιστοιχούν στο 45-50% της συνολικής χλωρίδας της Ευρώπης και σχεδόν στο 80% της Βαλκανικής χλωρίδας».
Περίπου 750 από τα 5.700 είδη (13,2% της ελληνικής χλωρίδας), είναι ενδημικά του ελλαδικού χώρου, δηλαδή δεν συναντώνται πουθενά αλλού στο εξωτερικό.
«Στην Ελλάδα, το ενδιαφέρον των καταναλωτών για τα αρωματικά φυτά, τα βότανα και τις ευεργετικές τους ιδιότητες έχει γίνει εντονότερο τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει μια στροφή του κόσμου και μια πιο ενδελεχής αναζήτηση», προσθέτει η κ.Μαλούπα.
Τα ελληνικά αρωματικά φυτά, λόγω των ιδιαίτερων κλιματικών και εδαφολογικών χαρακτηριστικών ξεχωρίζουν και μπορούν να αξιοποιηθούν στη φαρμακολογία, την κοσμετολογία, ως ροφήματα ή πολύ απλά και στο φαγητό.
Η καλλιέργεια των αρωματικών φυτών
Απαιτούνται εδάφη με καλή στράγγιση, όχι απαραίτητα πολύ «πλούσια», να έχουν νερό και αναλόγως τη καλλιέργεια, μπορεί να χρειαστεί κάποιο υψόμετρο. Η μεγαλύτερη δυσκολία, έγκειται στην αντιμετώπιση των ζιζανίων.
Η καλλιέργεια αρωματικών φυτών όπως, η ρίγανη, ο σιδερίτης ή τσάι του βουνού, το φασκόμηλο, το μελλισόχορτο, το θυμάρι και πολλά άλλα, δεν είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση, όπως συνεχίζει να εξηγεί η κ. Ελένη Μαλούπα
«Το πιο ουσιαστικό είναι η γνώση. Να γνωρίζεις τι κάνεις και πότε. Για αυτόν το λόγο, είναι απαραίτητο ο ενδιαφερόμενος να απευθυνθεί σε φορείς που θα του δώσουν την εξειδικευμένη γνώση, είτε με μορφή σεμιναρίων είτε με άλλον τρόπο», τονίζει η ερευνήτρια.
Η καλλιέργεια των συγκεκριμένων φυτών μπορεί να έχει απόδοση αρχικά, της τάξεως των 500 με 800 ευρώ το στρέμμα και αυτό να αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Η διάρκεια της καλλιέργειας μπορεί να διαρκέσει μέχρι περίπου 7 χρόνια.
Το πανεπιστήμιο ή φορείς του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, όπως ο Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός (όπου ανήκει πλέον και το ΕΘΙΑΓΕ) μπορούν να βοηθήσουν τον γεωργό που θα θελήσει να στρέψει το ενδιαφέρον του σε αυτές τις καλλιέργειες.Στους ίδιους φορείς, επίσης, θα πρέπει να απευθύνονται και για την αξιολόγηση και πιστοποίηση των προϊόντων τους. Στην Ελλάδα πάντως, τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει δειλά δειλά να εμφανίζονται ορισμένες μονάδες για την αξιοποίηση των αρωματικών φυτών, όπως η παραγωγή αιθέριων ελαίων κτλ.
«Ως επιστήμονας, θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας να ενισχυθεί η καλλιέργεια των εν λόγω φυτών, παρά τις περί του αντιθέτου φωνές που ακούγονται κατά καιρούς», επισημαίνει η κ.Μαλούπα και συμπληρώνει: «Είναι επίσης, ζωτικής σημασίας να προστατέψουμε τα φυτά μας σε περιοχές όπως πχ ο Γράμμος, από «ληστρικές» επιδρομές που καταστρέφουν το φυσικό μας πλούτο».
Τα ευεργετικά βότανα
Πολλά από τα βότανα που γνωρίζουμε από παιδιά, υπάρχουν μέχρι σήμερα στην καθημερινότητά μας, από τότε που οι γιαγιάδες μας τα χρησιμοποιούσαν για να δώσουν άμεσες και πρακτικές λύσεις σε πολλά μικρά αλλά συνήθη προβλήματα υγείας. Από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα, ακολούθησε ενδεχομένως μια μεταβατική περίοδος «σνομπισμού», η οποία άρχισε να καταρρέει όταν οι επιστήμονες ήρθαν να επιβεβαιώσουν και να τεκμηριώσουν όλα όσα η ελληνική παράδοση «γνώριζε από γεννησιμιού της».
Το τσάι του βουνού ή σιδερίτης, είναι γνωστό για τις μεγάλες ποσότητες σιδήρου που περιέχει και μπορεί να επιδράσει κατά της αναιμίας, των ιών και των φλεγμονών. Το χαμομήλι, χρησιμοποιείται κατά κόρον ως βάση σε κρέμες για εγκαύματα.
Το θυμάρι, από το οποίο παράγεται η θυμόλη, έχει αντισηπτική και αντιοξειδωτική δράση, βοηθά στην άμυνα του οργανισμού και χρησιμοποιείται για την παραγωγή αποσμητικών. Επίσης, αν προσθέσουμε φρέσκα φύλλα θυμαριού στη σαλάτα (στην ανάγκη και αποξηραμένα), αυτό μπορεί να συμβάλει στη μείωση της χοληστερίνης.
Το μελισσόχορτο, από το οποίο παράγεται, μεταξύ άλλων, η κιτράλη, ένα ακριβό αιθέριο έλαιο, έχει πολλή μεγάλη απήχηση στον τομέα της αρωματοποιίας αλλά και της φαρμακολογίας. Ως ρόφημα έχει αντικαταθλιπτική δράση, κατευνάζει και βοηθά την ομαλή πέψη και τη σωστή λειτουργία των εντέρων.
Τέλος, η ρίγανη, από την οποία παράγεται η καρβακρόλη, είναι εξαιρετικός σύμμαχος κατά των κρυολογημάτων, με αντισηπτική δράση. Η καρβακρόλη, είναι επίσης, βασικό συστατικό φαρμάκων για ασθένειες ζώων.
Πηγή: aggelioforos.gr
Η Ελλάδα, αν και είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές της Ευρώπης σε χλωρίδα, δεν έχει ακόμη ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και αξιοποίησης αυτής της «περιουσίας».
«Υπάρχουν αρκετά κενά στην αλυσίδα παραγωγής, μεταποίησης και πώλησης των αρωματικών φυτών, παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί τελευταία», όπως αναφέρει η ερευνήτρια του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ), Ελένη Μαλούπα.
Συμπληρώνει ότι «Στην επικράτεια απαντούμε τουλάχιστον 6.308 αυτόχθονα είδη και υποείδη φυτών, που αντιστοιχούν στο 45-50% της συνολικής χλωρίδας της Ευρώπης και σχεδόν στο 80% της Βαλκανικής χλωρίδας».
Περίπου 750 από τα 5.700 είδη (13,2% της ελληνικής χλωρίδας), είναι ενδημικά του ελλαδικού χώρου, δηλαδή δεν συναντώνται πουθενά αλλού στο εξωτερικό.
«Στην Ελλάδα, το ενδιαφέρον των καταναλωτών για τα αρωματικά φυτά, τα βότανα και τις ευεργετικές τους ιδιότητες έχει γίνει εντονότερο τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει μια στροφή του κόσμου και μια πιο ενδελεχής αναζήτηση», προσθέτει η κ.Μαλούπα.
Τα ελληνικά αρωματικά φυτά, λόγω των ιδιαίτερων κλιματικών και εδαφολογικών χαρακτηριστικών ξεχωρίζουν και μπορούν να αξιοποιηθούν στη φαρμακολογία, την κοσμετολογία, ως ροφήματα ή πολύ απλά και στο φαγητό.
Η καλλιέργεια των αρωματικών φυτών
Απαιτούνται εδάφη με καλή στράγγιση, όχι απαραίτητα πολύ «πλούσια», να έχουν νερό και αναλόγως τη καλλιέργεια, μπορεί να χρειαστεί κάποιο υψόμετρο. Η μεγαλύτερη δυσκολία, έγκειται στην αντιμετώπιση των ζιζανίων.
Η καλλιέργεια αρωματικών φυτών όπως, η ρίγανη, ο σιδερίτης ή τσάι του βουνού, το φασκόμηλο, το μελλισόχορτο, το θυμάρι και πολλά άλλα, δεν είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση, όπως συνεχίζει να εξηγεί η κ. Ελένη Μαλούπα
«Το πιο ουσιαστικό είναι η γνώση. Να γνωρίζεις τι κάνεις και πότε. Για αυτόν το λόγο, είναι απαραίτητο ο ενδιαφερόμενος να απευθυνθεί σε φορείς που θα του δώσουν την εξειδικευμένη γνώση, είτε με μορφή σεμιναρίων είτε με άλλον τρόπο», τονίζει η ερευνήτρια.
Η καλλιέργεια των συγκεκριμένων φυτών μπορεί να έχει απόδοση αρχικά, της τάξεως των 500 με 800 ευρώ το στρέμμα και αυτό να αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Η διάρκεια της καλλιέργειας μπορεί να διαρκέσει μέχρι περίπου 7 χρόνια.
Το πανεπιστήμιο ή φορείς του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, όπως ο Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός (όπου ανήκει πλέον και το ΕΘΙΑΓΕ) μπορούν να βοηθήσουν τον γεωργό που θα θελήσει να στρέψει το ενδιαφέρον του σε αυτές τις καλλιέργειες.Στους ίδιους φορείς, επίσης, θα πρέπει να απευθύνονται και για την αξιολόγηση και πιστοποίηση των προϊόντων τους. Στην Ελλάδα πάντως, τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει δειλά δειλά να εμφανίζονται ορισμένες μονάδες για την αξιοποίηση των αρωματικών φυτών, όπως η παραγωγή αιθέριων ελαίων κτλ.
«Ως επιστήμονας, θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας να ενισχυθεί η καλλιέργεια των εν λόγω φυτών, παρά τις περί του αντιθέτου φωνές που ακούγονται κατά καιρούς», επισημαίνει η κ.Μαλούπα και συμπληρώνει: «Είναι επίσης, ζωτικής σημασίας να προστατέψουμε τα φυτά μας σε περιοχές όπως πχ ο Γράμμος, από «ληστρικές» επιδρομές που καταστρέφουν το φυσικό μας πλούτο».
Τα ευεργετικά βότανα
Πολλά από τα βότανα που γνωρίζουμε από παιδιά, υπάρχουν μέχρι σήμερα στην καθημερινότητά μας, από τότε που οι γιαγιάδες μας τα χρησιμοποιούσαν για να δώσουν άμεσες και πρακτικές λύσεις σε πολλά μικρά αλλά συνήθη προβλήματα υγείας. Από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα, ακολούθησε ενδεχομένως μια μεταβατική περίοδος «σνομπισμού», η οποία άρχισε να καταρρέει όταν οι επιστήμονες ήρθαν να επιβεβαιώσουν και να τεκμηριώσουν όλα όσα η ελληνική παράδοση «γνώριζε από γεννησιμιού της».
Το τσάι του βουνού ή σιδερίτης, είναι γνωστό για τις μεγάλες ποσότητες σιδήρου που περιέχει και μπορεί να επιδράσει κατά της αναιμίας, των ιών και των φλεγμονών. Το χαμομήλι, χρησιμοποιείται κατά κόρον ως βάση σε κρέμες για εγκαύματα.
Το θυμάρι, από το οποίο παράγεται η θυμόλη, έχει αντισηπτική και αντιοξειδωτική δράση, βοηθά στην άμυνα του οργανισμού και χρησιμοποιείται για την παραγωγή αποσμητικών. Επίσης, αν προσθέσουμε φρέσκα φύλλα θυμαριού στη σαλάτα (στην ανάγκη και αποξηραμένα), αυτό μπορεί να συμβάλει στη μείωση της χοληστερίνης.
Το μελισσόχορτο, από το οποίο παράγεται, μεταξύ άλλων, η κιτράλη, ένα ακριβό αιθέριο έλαιο, έχει πολλή μεγάλη απήχηση στον τομέα της αρωματοποιίας αλλά και της φαρμακολογίας. Ως ρόφημα έχει αντικαταθλιπτική δράση, κατευνάζει και βοηθά την ομαλή πέψη και τη σωστή λειτουργία των εντέρων.
Τέλος, η ρίγανη, από την οποία παράγεται η καρβακρόλη, είναι εξαιρετικός σύμμαχος κατά των κρυολογημάτων, με αντισηπτική δράση. Η καρβακρόλη, είναι επίσης, βασικό συστατικό φαρμάκων για ασθένειες ζώων.
Πηγή: aggelioforos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου