Ενδιαφέρουσα απάντηση δασκάλας σε Σχολική Σύμβουλο!

Αξιότιμη κυρία ****** (Σχολική Σύμβουλος), 

Ονομάζομαι Κ***** Μ******, εργάζομαι στο δημοτικό σχολείου του ***** και διδάσκω στα δύο τμήματα της πέμπτης δημοτικού με το σύστημα της ετεροδιδασκαλίας. Από τα τέσσερα χρόνια που υπηρετώ στην Κρήτη τυχαίνει τα τρία να βρίσκομαι εντός της περιφέρειάς σας, όχι συμπτωματικά καθώς τυγχάνετε της μεγάλης εκτίμησής μου παρακολουθώντας το αξιόλογο και ουσιαστικό έργο σας. Μου ζητήσατε να συμπληρώσω μία φόρμα με τις επιθυμίες μου όσον αφορά τα γνωστικά πεδία στα οποία θα ήθελα να επιμορφωθώ. Με αφορμή αυτήν την αίτηση για τις επιμορφωτικές μου ανάγκες παίρνω την ευκαιρία να σας εκθέσω μερικές από τις σκέψεις μου. Τόσα χρόνια, είμαι βέβαιη, πως έχετε ακούσει μερικές εκατοντάδες ιστορίες μαθητών, θα ήθελα όμως στις επόμενες σειρές να αναγνώσετε και τη δική μου ιστορία. Γνωρίζω πως δε σας αφορά ουσιαστικά, θα σας βοηθήσει όμως να κατανοήσετε πως αισθάνομαι αυτήν την στιγμή όσον αφορά τις επιμορφωτικές μου αυτές ανάγκες.

 

Το αλλοπρόσαλλο των ημερών μας.

Το γρήγορο των φθαρτών και το βάλτωμα των αφθάρτων

ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΦΘΑΡΤΑ τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα και τα άφθαρτα κόλλησαν. Τα αυτοκίνητα τρέχουν, οι λογισμοί καλπάζουν, οι γνώσεις αυξάνουν, τα κομπιούτερ αναβαθμίζονται, οι ανθρώπινες σχέσεις γρήγορα μπαγιατεύουν, τα ρούχα ταχέως φθείρονται, οι πολυκατοικίες γρήγορα χτίζονται …αλλά η αγάπη πάτωσε …δεν τρέχει, δεν κυλά γρήγορα στις φλέβες μας …το αίμα μας όμως τρέχει έντονα μέσα μας και τα νεύρα εκρήγνυνται. Όντως αλλοπρόσαλλη η εποχή μας. Ποιος τρέχει σπρωγμένος από τον πόθο για θυσία στον πάσχοντα συνάνθρωπο; Ποιος βιάζεται να δημιουργήσει για να ξεκουράσει; Ποιος λαχταρά να ομορφύνει για να αναπαύσει; Τρέχουμε για να χτυπάμε αέρα και δεν τρέχουμε για να αγκαλιάσουμε ανθρώπινες καρδιές. Έως πότε τα φθαρτά θα εξελίσσονται ραγδαίως και η απόκτηση των αρετών θα καθυστερεί μοιραίως..και οι άνθρωποι θα γίνονται λύκοι για τους αδελφούς τους;

10 Νοεμβρίου 2010


Από το βιβλίο: «εκπλήξεις χάριτος
Σύγχρονοι ήρωες του πνεύματος»
ΑΡΧΙΜ. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΚΩΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΗΝΑ 2010
 ΕΚΔΟΣΕΙΣ: «ΑΓΑΘΟΣ ΛΟΓΟΣ» 

Προσέξτε την ασφάλειά σας! Ενημερωθείτε και ενημερώστε!

Το τελευταίο καιρό παρατηρούνται κρούσματα μικροαπατεώνων που καταφέρνουν και κλέβουν αθώα θύματα με το... γάντι. "Χτυπάνε" κυρίως συνανθρώπους μας μεγάλης ηλικίας χρησιμοποιώντας πρωτοποριακές μεθόδους εξαπάτησης. Ενημερώστε όλους τους γνωστούς σας, τα συγγενικά

Παραπαιδεία... ή παιδεία;

Φροντιστήρια: παραπαιδεία ή παράλληλη παιδεία

Γιατί τα φροντιστήρια - κι όχι τα ιδιωτικά σχολεία - είναι "παραπαιδεία"; Τελικά πωλείται ή όχι το αγαθό της παιδείας; Κι εφόσον πωλείται παύει να είναι δημόσιο αγαθό; Πόσο κοστίζει η σημερινή δήθεν δωρεάν δημόσια εκπαίδευση; Μήπως αρκετά ακριβά σε σχέση με την ποιότητά της; Το εξεστόμισε και ο υπουργός Παιδείας: "έχουμε τις υψηλότερες δαπάνες για τις κατώτερες βαθμίδες της εκπαίδευσης στην Ευρώπη, αν συνυπολογίσουμε στις κρατικές δαπάνες, πόσα χρήματα ξοδεύει η ελληνική οικογένεια στα φροντιστήριο". Δια στόματος υπουργού

Απίστευτο μήνυμα για την Ελλάδα του 2012 μέσα από την Οδύσσεια!

Άραγε αυτό γιατί δεν μας τα διδάξαν στο σχολείο;;;

Διαβάστε το! Αρκούν 2 λεπτά. Αλλά μπορεί να το σκέπτεστε για πολύ περισσότερο.
Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στην βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.
ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους "μνηστήρες".

Θα μπει καμιά φορά αυτή η Άνοιξη;

ΜΠΗΚΕ Η ΑΝΟΙΞΗ

Πρώιμα, λέει, φέτος η άνοιξη. Ούτε η άνοιξη δεν έρχεται στην ώρα της πια.Θα μου πεις και ποια είναι η ώρα της;
 Εποχή είναι όποτε θέλει έρχεται! Τι λες μανούλα μου; Το ραντεβού είναι όταν ο ήλιος λάμπει κάθετα στον ισημερινό. Τότε νταν!
Εν τω μεταξύ, ανακαλύψανε ότι υπάρχει ένα γονίδιο- διακόπτης PIF 4 που ενεργοποιείται από την άνοδο της θερμοκρασίας και είναι αυτό που κάνει τα λουλούδια να ανθίζουν. Και αναρωτιόμουν τόσα χρόνια πώς το καταλαβαίνει η άτιμη η μπιγκόνια και λυσσάει κάθε χρόνο! Όχι σαν εσένα που ένα κωλοξυπνητήρι ρημαδοβάζεις και πάλι στην ώρα σου ποτέ! Για να λέμε, όμως,και τη μαύρη αλήθεια και για την άνοιξη με μερικές μέρες καθυστέρηση το ψιλοκαταλάβαμε. Αλλά και αυτό το άγχος πια να πρέπει να προϋπαντήσω την άνοιξη λες και είναι η πεθερά.... Έχω νεύρα ή μου φαίνεται;
Τέλος πάντων, η άνοιξη είναι μια περίεργη περίοδος όπως άλλωστε όλες οι μεταβατικές. Τώρα φαίνονται δειλά δειλά ποιοι θα τα φτιάξουνε και ποιοι θα τα χαλάσουνε το καλοκαίρι (κοίτα και άκου λίγο πιο προσεκτικά να δεις που έχω δίκιο), είναι το turning point και για την εγγραφή σου στο γυμναστήριο και για την οικονομία της χώρας, και θες να δουλέψεις και λες δεν βαριέσαι... όλα και έτσι και αλλιώς...

Σκέψεις που εκφράζονται με λόγια...

• Η γλώσσα της καρδιάς δεν έχει ανάγκη από λέξεις, είναι γραμμένη στα μάτια.
•  Μην αφήνεις πoτέ σου το σήμερα να μαραίνεται. Μην αφήνεις τη ζωή να χάνεται σαν την άμμο μέσα από τα δάχτυλα σου. Ζήσε... Κατάλαβες; ... Ζήσε! Μην βάζεις το σήμερα ενέχυρο σ' αυτό που εννοούνε μερικοί μουχλιασμένοι αύριο! Το σήμερα είναι δικό σου φίλε. Αγάπησε το!
•  Η ζωή αλλάζει, αλλά δεν χάνεται! Η ελπίδα σβήνει, αλλά ΠΟΤΕ δεν πεθαίνει! Η αλήθεια καλύπτεται, αλλά και πάλι λάμπει!

Το πέταγμα του χαρταετού. Θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με την πνευματική πορεία του ανθρώπου.

του Νικήτα Καυκιού

Δημοσιεύθηκε στην εφημ. Χανιώτικα Νέα στις17/02/07

-Τι κάνετε εδώ στο μοναστήρι;ρώτησαν κάποτε ένα μοναχό.
Κι' αυτός αποκρίθηκε:
«Πέφτουμε και σηκωνόμαστε,
και πάλι πέφτουμε και πάλι σηκωνόμαστε
και ξαναπέφτουμε και ξανασηκωνόμαστε».

- Η πνευματική πορεία δεν είναι μια γραμμική, προοδευτική πορεία προς τη θέωση. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα, διαφοροποιημένα, διαδοχικά πνευματικά στάδια που οδηγούν στην αγιότητα. Αλλά μια ατέρμονη, προσωπική δυναμική, εξελικτική, σταυροαναστάσιμη διαδικασία η οποία χαρακτηρίζεται από παλινδρομήσεις, οπισθοχωρήσεις, κρίσεις, στασιμότητες, παλινδρομήσεις, νίκες, ήττες, επιτυχίες και αποτυχίες .

Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την πνευματική πορεία με το πέταγμα του χαρταετού:

• Τα υλικά του χαρταετού εικονίζουν τα βιολογικά μας δεδομένα.
• Τα ζύγια, την ψυχοσυναισθηματική ισορροπία.
• Η ουρά, τον προσωπικό σταυρό.
• Ο σπάγκος, τη σωφροσύνη που μας γειώνει στην πραγματικότητα και δεν επιτρέπει στα μυαλά μας να πάρουν αέρα.
• Οι χειρισμοί που απαιτούνται, τη διάκριση.
• «Κεφάλι» κρατάει ο πνευματικός πατέρας ο οποίος είναι οδηγός και συμπαραστάτης.
• Ο άνεμος είναι το πνεύμα του Θεού, η Χάρη χωρίς την οποία τίποτε δεν γίνεται.

Πες μια καλημέρα και ας πέσει κάτω..

Ξημερώματα καθημερινής και η Πόλη βρίσκεται στο πόδι. Συνωστισμός στα λεωφορεία και στα μετρό από εργαζόμενους, φοιτητές, ξενύχτηδες που τα μάτια τους ζητάνε την ξεκούραση, άνεργους που είναι στο ψάξιμο.

Σε όλα τα  πρόσωπα μπορείς να διακρίνεις κάτι κοινό. Την κλειστή πόρτα της κοινωνικότητας. Πρόσωπα αγέλαστα, βλέμματα που σε δυσκολεύουν να ξεστομίσεις, με όση καλοσύνη και να έχεις, μια απλή καλημέρα. Ευτυχώς, υπάρχουν κάποιοι, συνήθως ηλικιωμένοι, που εξωτερικεύουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς τους σε αγνώστους, δίνοντας χώρο και κίνητρο στο να ανοίξεις μια ωραία συζήτηση, που ποτέ δεν ξέρεις που θα καταλήξει. Μια διαδικασία, μια επικοινωνία, που κατά βάθος όλοι έχουμε ανάγκη, αλλά λόγω ψυχολογικών περιορισμών, πες το κόμπλεξ, την αποφεύγουμε. Σκέψου, πόσες ωραίες ιδέες θα μπορούσαμε