Να μπορείς...
Να μπορείς να αγαπάς όσο η θάλασσα συνεχίζει να είναι γαλάζια
Να μπορείς να συναντάς την ευτυχία σε απλά πράγματα
Να μπορείς να τερματίζεις τον αγώνα σου, καταλαμβάνοντας έστω και την τελευταία θέση.
Να μπορείς να χαίρεσαι την κάθε στιγμή. Είναι ο χρόνος που δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ πίσω, παρά μόνο στις ανεξίτηλες αναμνήσεις σου.
Να μπορείς να πεις “Θα τα βροντήξω όλα κάτω και θα φύγω” εκεί που πρέπει, κι ας μοιάζει με απειλή
Να μπορείς να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες της ζωής με περισσό θάρρος και θετική διάθεση. Αυτό είναι και το μυστικό της επιτυχίας, που πλέον δεν είναι μυστικό.
Να μπορείς να αντιμετωπίζεις τον θάνατο σαν την αρχή μιας νέας ζωής
Να μπορείς να παγώνεις τον έρωτα όταν αυτός αρχίζει να καίει πέραν του δέοντος
Να μπορείς να χορεύεις τους γύρω σου, όχι στο ταψί, αλλά στην πίστα
Να μπορείς να ξεχωρίζεις το τζάμπα από το δωρεάν, το δίκιο από το δίκαιο, το μπλε του ουρανού από το μπλε της θάλασσας
Να μπορείς να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέπτη, χωρίς να ντρέπεσαι
Να μπορείς να λες το “Σ’ Αγαπώ” χωρίς να κομπιάζεις
Να μπορείς να κοιτάς με τα μάτια της καρδιάς, σε κάτι που αξίζει
Να μπορείς να φεύγεις όταν πρέπει και να έρχεσαι όταν δεν χρειάζεται
Να μπορείς να αφιερώνεις λίγο χρόνο την ημέρα για σένα. Ούτως ή άλλως όλα τα υπόλοιπα σού τρώνε τον περισσότερο
Να μπορείς να ρεμβάζεις χωρίς απαραίτητα να το έχεις ανάγκη, απλώς επειδή σου αρέσει
Να μπορείς να “χάνεσαι” όταν τρέφεις έντονα συναισθήματα.
Να μπορείς να λες τον άλλο φύγε, χωρίς να νιώθεις τύψεις.
Να μπορείς να κάνεις την προσευχή σου, χωρίς να ντρέπεσαι γι’ αυτό
Να μπορείς να βάζεις στόχους μικρούς, μεγάλους, γιγαντιαίους και να πραγματοποιείς το 100% των μικρών, το 33,33% των μεγάλων και το 1% των γιγαντιαίων.
Να μπορείς να νιώθεις λιγότερες ενοχές για κάτι που έκανες και “δεν έπρεπε”
Να μπορείς να εφαρμόζεις τον χρυσό κανόνα απαρέγκλιτα: “Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως”
Να μπορείς να κοιτάς στο βάθος των ματιών των ανθρώπων που αγαπάς
Να μπορείς να δικαιολογείς τις πράξεις των άλλων, αλλά όχι τις δικές σου
Να μπορείς να λες και κανένα όχι που και που...
Να μπορείς να ερωτεύεσαι με ανοιχτά τα μάτια
Να μπορείς να ξενυχτήσεις παρέα με ένα βιβλίο που σε έχει συνεπάρει
Να μπορείς να αποδεχθείς το λάθος σου και να έχεις το θάρρος να ζητήσεις συγνώμη, αλλά και να τηρήσεις την υπόσχεσή σου ότι δε θα το επαναλάβεις
Να μπορείς να συλλογάσαι ελεύθερα, διότι ως γνωστόν, “όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά”
Να μπορείς να σηκώνεις το τηλέφωνο και να καλείς έναν παλιό σου φίλο που έχετε να τα πείτε χρόνια
Να μπορείς να κοιτάς μια πολύ παλιά φωτογραφία και να σε πιάνουν ρίγη συγκίνησης
Να μπορείς να ταξιδεύεις κάπου μακριά, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο
Να μπορείς να παιδεύεις κάποιον πολύ, εάν είναι για το καλό του
Να μπορείς στον πηγαιμό σου για την Ιθάκη να κουβαλάς τα άκρως απαραίτητα εφόδια και να έχεις συντροφιά σου τους πολυτιμότερους ανθρώπους της ζωής σου
Να μπορείς να βγάζεις το μεροκάματο με τον ιδρώτα σου, τίμια και κιμπάρικα
Να μπορείς να χαμογελάς καθημερινά, διότι το γέλιο σαν ανθίσει ο ήλιος λάμπει στην καρδιά
Να μπορείς να ξεκουράζεσαι το βράδυ τόσο, όσο συστήνουν οι ειδικοί ως κατάλληλο χρόνο για την ηλικία σου
Να μπορείς να δέχεσαι την ειλικρινή συγνώμη των άλλων αναντίρρητα, εφόσον βέβαια μπορείς να ψυχανεμιστείς την ειλικρίνεια.
Να μπορείς να αφιερώνεις πολύ περισσότερο χρόνο στην οικογένειά σου, απ’ ότι έκανες έως τώρα
Να μπορείς να αθλείσαι, κι ας μην στο επιβάλλουν οι γιατροί ή η ηλικία σου
Να μπορείς να ταξιδεύεις με τη μουσική, σε οποιαδήποτε γωνιά της γης ή λιβάδι του ουρανού, χωρίς να ενοχλείς τους γύρω σου
Να μπορείς να χώνεις κάποιον στα “σκατά”, εάν πρόκειται για το καλό του
Να μπορείς να δημιουργείς. Ό,τι κι εάν κάνεις, όσο καλό ή μέτριο κι εάν βγει, είναι δικό σου.
Να μπορείς να χαίρεσαι με τη χαρά των άλλων, και να πονάς με τη θλίψη τους.
Να μπορείς να αποφυλακίζεις τα αισθήματά σου, πριν σε καταπνίξουν.
Να μπορείς να βλέπεις το γέλιο και το κλάμα ως θεραπείες
Να μπορείς να γελάς όταν οι άλλοι μένουν αδιάφοροι
Να μπορείς να κλαις όταν οι άλλοι μένουν ασυγκίνητοι, αφού δεν έχουν τις δικές σου ευαισθησίες
Να μπορείς να γίνεσαι ρομαντικός σε όμορφες στιγμές της ζωής που αφορούν κυρίως τη φύση, την ελευθερία, την περιπέτεια, τον ηρωισμό, τον έρωτα
Να μπορείς να δέχεσαι τα ελαττώματα των άλλων, ενώ παράλληλα προσπαθείς να ελαττώσεις τα δικά σου
Να μπορείς να φωνάξεις δυνατά όταν επιβάλλεται, χωρίς να βγαίνει θυμός από μέσα σου
Να μπορείς να κάνεις κάτι με την ψυχή σου και να το απολαμβάνεις μέχρι το μεδούλι
Να μπορείς να είσαι ευγενικός με τους άλλους. Ο χλευασμός και η ειρωνεία δεν μπορούν να συνυπάρξουν μαζί σου
Να μπορείς να δέχεσαι το όχι των άλλων, αλλά όχι πάντα με την πρώτη φορά. Όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία. Γιατί όχι και εσύ...
Να μπορείς να συγχωρείς τον άλλο μέχρι επτά φορές για τα παραπτώματά του. Εκτός κι εάν είσαι δικαστικός λειτουργός.
Να μπορείς να γυρνάς σπίτι σου μετά από μια κοπιαστική ημέρα και να αράζεις στην αγκαλιά του/της συντρόφου σου, όπως η βαρκούλα στο λιμανάκι της
Να μπορείς να ακούς περισσότερο απ’ όσο μιλάς, να βλέπεις μακρύτερα από το δάχτυλό σου και να πατάς γερά και με τα δυο σου πόδια πάνω στη γη.
Να μπορείς να βγάζεις τα νύχια σου εκεί που η ανάγκη το επιβάλλει, αλλά φρόντισε πρώτα να έχεις αφαιρέσει τα γάντια σου.
Να μπορείς να πιάσεις μια σαπουνόφουσκα που αιωρείται, αλλά φρόντισε πρώτα να έχεις βρέξει τα χέρια σου
Να μπορείς να ακούς καλά και με τα δύο αφτιά και να ζυμώνεις τα λόγια σου πριν κρίνεις, πριν κατηγορήσεις, πριν τα ψάλλεις, πριν βγάλεις συμπεράσματα, πριν μιλήσεις βιαστικά.
Να μπορείς να ξεφεύγεις από τη ρουτίνα, να ελευθερώνεσαι από τη σκλαβιά της
Να μπορείς να αλλάζεις το βήμα σου, σε πιο γρήγορο ή πιο αργό, αναλόγως τις περιστάσεις
Να μπορείς να αλλάζεις χρώμα στα μαλλιά, στα ρούχα, στα υποδήματά σου.
Να μπορείς να πιάνεις κουβέντα με έναν άγνωστο. Δεν είναι όλοι επικίνδυνοι.
Να μπορείς να ζητάς βοήθεια όταν την έχεις πραγματικά ανάγκη. Δεν χάθηκε ακόμη η ανθρωπιά ολότελα.
Να μπορείς να φέρεις τα πάνω κάτω και τα μέσα έξω όταν επιβάλλεται.
Να μπορείς να βγεις περίπατο στη βροχή ή στο χιόνι, αναζητώντας τη χαρά μέσα από τα μάτια της φύσης.
Να μπορείς να ανασαίνεις σε καθαρό αέρα και να λαμβάνεις οξυγόνο από τα φιλιά, τις αγκαλιές, τις χειραψίες, τα βλέμματα των αγαπημένων σου
Να μπορείς να αναζητάς τις απαντήσεις στα ερωτήματά σου, και να απαντάς όταν σε ρωτάνε και γνωρίζεις.
Να μπορείς να στέλνεις τα λόγια σου ψηλά στον ουρανό είτε το δειλινό είναι πολύχρωμο είτε γκριζαρισμένο
Να μπορείς να μην στέκεσαι εμπόδιο σε κάποιον που θέλει να ανοίξει τα φτερά του
Να μπορείς να αγαπάς το φως και να μην φοβάσαι το σκοτάδι
Να μπορείς να λες στον εαυτό σου ότι θες να τον γνωρίσεις καλύτερα
Να μπορείς να διατηρείς το βάρος σου, συνδυάζοντας μια ισορροπημένη διατροφή με μια φυσιολογική σωματική άσκηση
Να μπορείς να τρέφεσαι με όλα τα είδη διατροφής και να μην αποφεύγεις τίποτα
Να μπορείς να ερωτεύεσαι σαν να είναι η πρώτη φορά ή η τελευταία
Να μπορείς να επουλώνεις τις πληγές και να ραγίζεις τον πόνο
Να μπορείς να αγχώνεσαι μόνο με το δημιουργικό άγχος
Να μπορείς να αποβάλλεις το εγώ σου πριν ακόμη βγει ο ήλιος
Να μπορείς να κοσκινίσεις τα λόγια σου πριν τα εκσφεντονίσεις δεξιά αριστερά
Να μπορείς να κρατάς το μυστικό που ήδη γνωρίζει τουλάχιστον ένας ακόμη
Να μπορείς να αντιμετωπίζεις την εφηβεία με τα ομορφότερα συναισθήματα, τα νιάτα όπως αρμόζει και τα γηρατειά με τον πρέπον σεβασμό
Να μπορείς να μυρίζεις τον καπνό της μοναξιάς από μακριά και εγκαίρως, πριν σε πνίξει
Να μπορείς να επιβραβεύεις το κάθε καλό, αλλά και το λιγότερο καλό
Να μπορείς να μοιράζεσαι το καλό κρασί με καλούς φίλους
Να μπορείς να μοιράζεσαι τον πόνο και τη χαρά με τους γύρω σου
Να μπορείς να απαντάς στην ερώτηση “τι κάνεις;” όχι με τη λέξη “τρέχω” ή τη λέξη “τίποτα” αλλά με τη φράση “περνάω δημιουργικά το χρόνο μου” ή τη λέξη “χαλαρώνω”
Να μπορείς να αφιερώνεις στον εαυτό σου τον απαραίτητο χρόνο για να απολαύσει λίγες στιγμές απόλυτες χαλάρωσης.
Να μπορείς να αγαπάς τους γονείς σου όπως όταν ήσουν παιδί
Να μπορείς να κρατάς την καρδιά σου μαλακή και συνάμα δυνατή.
ΡΑΝΤΟΓΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Πρώτη ανάρτηση 22 Ιανουαρίου 2023 23:08
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου