Να έρχεσαι...
Να έρχεσαι τις ώρες που λυγάς
σαν το κλαδί του δέντρου
Να έρχεσαι στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
όταν οι ώρες είν’ πολλές που κουβαλάς στην πλάτη
Να έρχεσαι όταν τα μάτια σου είν’ κλειστά
στου παραμυθιού την άκρη
Όταν η Άνοιξη ζητά, τη μυρωδιά, το δάκρυ
Σαν ανοίγουν οι ουρανοί κι ο ουρανός θυμώνει
κι όταν το καλοκαίρι χτυπά, την πόρτα σου με θέρμη
Να έρχεσαι όποτε θες,
αυτή η πόρτα θα είναι ανοιχτή παντοτινά για σένα
Να έρχεσαι στη σκέψη μου, στα όνειρα και στην καρδιά μου,
διότι εκεί ανήκεις
Να έρχεσαι όταν δεν το περιμένω,
αλλά πριν φύγεις μη μου πεις, το πότε θα ξανά’ ρθεις.
Όλη η γοητεία βρίσκεται εκεί, σε αυτήν τη γλυκιά αναμονή
Έλα και μη φοβάσαι, ούτε το αύριο, αλλά ούτε και το χθες.
Απλώς ζήσε μαζί μου το σήμερα...
Έλα και νιώσε τους παλμούς από τις καρδιές που γίναν ένα
Να έρχεσαι όταν το σούρουπο πλαγιάζει δίπλα στο τζάκι,
για να θυμηθεί τη νιότη του κι όλα τα ξεχασμένα.
Να έρχεσαι σαν ο ήλιος χαθεί από τα μάτια σου
κι ας τα πονάει λίγο
Ή εάν προτιμάς, σα θα αρχίσει να ξεπροβάλλει εκεί ψηλά,
στην κορυφή που τόσο αγαπάς
Να έρχεσαι στη λύπη, στη χαρά, στον πόνο και στο δάκρυ,
σε ξέγνοιαστες στιγμές, κι σε άλλες με μαγεία. Εγώ θα είμαι εδώ,
στωικά θα περιμένω.
Να έρχεσαι όχι μόνο στις γιορτές, στα πάρτι και στα κέφια
αλλά σε όλες εκείνες τις στιγμές που νιώθεις την ανάγκη
Να έρχεσαι όχι μόνο όταν εγώ, σου το ζητώ σα χάρη
αλλά κι όλες εκείνες τις φορές που μιλούν τα σωθικά σου.
Να έρθεις σιμά μου εδώ, τα μάτια όταν κλείσω,
την αύρα σου να νιώσω γύρω μου, κι ας μην τα ξανά ανοίξω
Να έρχεσαι όταν δειλά το επιθυμείς,
να αφήνεις πίσω σου κομμάτια,
απίστευτες συμπεριφορές και τοξικούς ανθρώπους
Να έρχεσαι όταν η φωτιά που ξεσπάει μέσα σου βαθιά,
καίει πολύ και θέλει τη δροσιά μου.
Όταν το δίκιο σου σε πνίγει
και δεν μπορείς να το 'βρεις κάπου αλλού
Όταν ο χειμώνας πλησιάζει
Να έρχεσαι όταν δεν έχεις πού αλλού να πας,
αλλά κι όντας ευτυχισμένη
Να έρχεσαι όταν χρειάζεσαι μια στοργική αγκαλιά,
ένα ζεστό φιλί ή ένα τσάι
Όταν τα λόγια είναι περιττά και μετράνε μόνο οι πράξεις
Σαν η καρδιά σου πόθησε να πούμε δύο λέξεις
ΜΟΝΟ το Σ’ αγαπώ, το Μ’ αγαπάς γλυκά να κουδουνίζουν
Να εισχωρήσουν στον λαβύρινθο του νου,
και εκεί να μείνουν πάντα,
κανένας τρόπος μη βρεθεί, κι ας βάλει και το χέρι
η Αριάδνη με τον μίτο της, τίποτα μην καταφέρει.
Να έρχεσαι όταν το οξυγόνο σου τελειώνει,
κι οι ανάσες γίνουνε σκληρές, βαριές σαν το αμόνι
Να έρχεσαι όταν οι γέφυρες που έχτιζες, με πόνο και μεράκι
με θόρυβο γκρεμίζονται από ελαφρύ αεράκι.
Να έρχεσαι μέσα στη σιγαλιά καβάλα με το κύμα
Να έρχεσαι όταν δεν το περιμένω.
Είναι το πιο γλυκό μεράκι της ψυχής
Και σα φτάνεις κάνε μιαν ευχή:
Ας είν’ καλά Θεούλη μου κι ας βρεθούμε πάλι.
Κι εγώ θα είμαι εδώ, παντοτινά θα περιμένω
Εσένα και την αύρα σου, τη γλύκα των χειλιών σου
τα ολόγιομα τα μάτια σου, τα ανάλαφρα μαλλιά σου.
Το βήματα σου θα αγροικώ, στην πόρτα να ακουστούνε
Κάθε λεπτό κάθε στιγμή, τρελό και να με πούνε
διότι με σε λαχτάρα μου, γεμίζει ο κόσμος όλος
τα μάτια μου, το είναι μου... το τώρα... και το πάντα
Δημιουργήθηκε 11/01/2023.
Πρώτη ανάρτηση: 11/01/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου