Το πιο λαμπρό αστέρι
Μέσα στον κόσμο τον πικρό τον άξεστο τον πλάνο
δυο ματάκια λαμπερά με ευγένεια ξεχωρίζουν
βλέπουν τα πάντα γύρω τους, πύρινη αλήθεια χρίζουν
ξεκάθαρα και ειλικρινά αγάπη μας χαρίζουν
Με γλυκύτατη χάρη περισσή, απλόχερα όλο δίνει
κουράγιο, δύναμη και φως, τόλμη που μαγνητίζει
κάθε στιγμή κάθε λεπτό, μ’ απλότητα αγγίζει
στον κάθε ένα από εμάς την πίκρα του αφοπλίζει
Η τρυφερότητα αυτή, σπανίζει στους ανθρώπους
είναι μεγαλείο της ψυχής, αύρα ο πηγαιμός της
αστέρια και λάμψεις κυβερνούν, το είναι της καρδιά της
τα μάτια της σκορπίζουνε, χαρά στο πέρασμά της
Δεν είναι τίποτα αυτά που γράφω εγώ για σένα
θάλασσα θε να’ ναι είναι η λαλιά να περιγράψει εσένα
φτωχές οι λέξεις και η γραφή, να δείξουνε το κάλλος
τη μεγαλοπρέπεια της καρδιάς, το άπειρο το θάρρος
Απλόχερα σπέρνεις γύρω μας, τα άνθη της καρδιάς σου
διαμάντια και ροδοπέταλα, πηγάζουν απ’ τα βλέφαρά σου
με κλώνους λεπτότητας, στοργής, στολίζεις τους χώρους γύρω
τεράστια, είν’ γλυκύτατη η αγκαλιά, αστείρευτο το μύρο
Αναρωτιέμαι αν στη ζωή, τα μάτια μου πριν κλείσω,
αστέρι, αγάπη ή θάλασσα ποτέ θα συναντήσω
να τα συγκρίνω με σένανε, υπέρτατη μεγαλοσύνη
στην αγκαλιά σου εσύ κρατάς το φως και τη γαλήνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου