Περιήγηση σε Νυμφαίο-Αγραπιδιά-Λιμνοχώρι

Μια μικρή περιήγηση θα σας πείσει για μια ακόμη φορά πόσα ωραία μέρη έχει η χώρα μας.

Στην αγκαλιά μιας ηλιόλουστης μέρας, Σάββατο 25-02-2012, βρεθήκαμε στην πανέμορφη περιοχή του νέου ενιαίου Δήμου Αμυνταίου, πρώην Αετού, στο πανοραμικό Νυμφαίο, στην γοητευτική και σχεδόν καθολικά παγωμένη λίμνη Ζάζαρη Λιμνοχωρίου και στην άγριας ομορφιάς περιοχή της Αγραπιδιάς.

Το Νυμφαίο μάς καλοδέχτηκε ντυμένο με τόνους κατάλευκου χιονιού, το οποίο προσπαθούσε να κρατηθεί λίγο παραπάνω χωρίς να λιώσει, απεγνωσμένα θα 'λεγα, να προσφέρει λίγη παραπάνω από τη δροσερή μαγεία του. Από την άλλη ο καυτός ήλιος δεν άφηνε πολλά περιθώρια, και το ανάγκαζε να δημιουργεί ατέλειωτα ρυάκια χαράς και χαλάρωσης, που έψαχναν το δρόμο τους για τις πανέμορφες κρυστάλλινες λίμνες λίγο παρακάτω, στον κάμπο.

Η ηρεμία που μας προσέδιδε το τοπίο, σε συνδυασμό με την ανοιξιάτικη ζέστη, μας αποζημίωσαν με το παραπάνω. Ο ενθουσιασμός ήταν διάχυτος στα πρόσωπα των συγγενών που ήρθαν από την Καλιφόρνια της Αμερικής οι οποίοι  κριτικάρισαν με τις καλύτερες εντυπώσεις τους την μικρή αυτή περιήγηση. 

Έντονος ο ενθουσιασμός μετά την ξενάγηση στο Κέντρο Ενημέρωσης για την Αρκούδα, το οποίο στεγάζεται πλέον στη ΝΙΚΕΙΟ ΣΧΟΛΗ, μέσα στο Νυμφαίο. Αφού ήπιαμε το καφεδάκι και τις σοκολάτες μας σε παρακείμενη καφετέρια, μέσα σε ζεστή ατμόσφαιρα με ιδιαίτερα φιλόξενη

περιποίηση, κατηφορίσαμε προς το Κέντρο Άγριων ζώων, όπου εκτρέφονται και προστατεύονται ο λύκος και ο ελληνικός ποιμενικός. Μια καταπληκτική προσπάθεια, που δίνει την ευκαιρία στους εκδρομείς να ενημερωθούν για την άγρια πανίδα του τόπου μας, αλλά και για το πως μπορούν να συνυπάρχουν άνθρωποι και λύκοι.

Από εκεί έχοντας εμφαθύνει λίγο παραπάνω τη συζήτηση, και αφού το στομάχι άρχισε να διαμαρτύρεται έντονα και να στέλνει μηνύματα πείνας, διαλέξαμε το δρόμο που οδηγεί στο Λιμνοχώρι και συγκεκριμένα στη λίμνη Ζάζαρη, η οποία άφησε μόνο ένα μικρό κομμάτι της, χωρίς πάγο, έτσι για να μπορούν να τσαλαβουτάνε οι πάπιες και οι χήνες που ζουν σε μια γωνιά της. Οι παρευρισκόμενοι μαζί με εμάς διασκέδαζαν αφάνταστα την ώρα του "φαγητού" τους. Κάθε λογής λιχουδιά (λάθος κατά την εκτίμησή μας) πεταγόταν στον αέρα ή στα νερά της λίμνης, στέλνοντας με μανία τα πτηνά πάνω στην τροφή, κράζοντας παράλληλα εκκωφαντικά.  Το παγωμένο τοπίο γύρω, με τις εκθαμφωτικές ακτίνες του ήλιου σε καθήλωνε. Η δροσιά του προσπαθούσε να νικήσει τις καυτές ακτίνες του ήλιου που έπεφταμ πάνω στα μάγουλά μας και που είχαμε έβδομάδες ολόκληρες να νιώσουμε.

Αφήνοντας πίσω μας τα ωραία της φύσης, τραβήξαμε το δρομάκι, μέσα από το χωριό Λιμνοχώρι, που οδηγούσε απευθείας στο γιατρό της πείνας, ένα πανέμορφο Bar Restaurant που μας εξέπληξε με τις νόστιμες λιχουδιές του, αλλά και τις καταπληκτικά -στην κυριολεξία- χαμηλές τιμές του.

Καλή ξενάγηση.

           ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ:

• Το όραμά μας είναι να συμβάλλουμε στη διατήρηση της βιοποικιλότητας μέσα από την αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης
• Η αποστολή μας είναι να προστατεύουμε την άγρια ζωή και τα ορεινά οικοσυστήματα από ανθρωπογενείς καταστροφές στα Βαλκάνια