Πριν μερικές ημέρες είδα ένα όνειρο, πως επισκέφθηκα τον Παράδεισο και ένας άγγελος ανέλαβε να με ξεναγήσει». Περπατούσαμε δίπλα δίπλα σε μια τεράστια αίθουσα γεμάτη αγγέλους. Ο άγγελος οδηγός μου, σταμάτησε μπροστά σε μια τεράστια αίθουσα που ήταν ο πρώτος σταθμός εργασίας και μου’ πε: “Αυτό είναι το τμήμα παραλαβής. Εδώ παραλαμβάνουμε όλες τις αιτήσεις που φτάνουν στον Θεό με τη μορφή όλων των ειδών προσευχής”. Κοίταξα σχολαστικά το χώρο και διαπίστωσα ότι έσφυζε από κίνηση και υπήρχε έντονος εργασιακός οργασμός.
Πάρα πολύ άγγελοι έβγαζαν και ταξινομούσαν αιτήσεις γραμμένες σε ογκώδεις στοίβες από χαρτιά, σημειώματα, που είχαν προέλευση από ανθρώπους όλου του κόσμου.
Ύστερα προχωρήσαμε σ’ ένα μακρύ διάδρομο, ώσπου να βρεθούμε μπροστά σ’ ένα άλλο μεγάλο δωμάτιο, το οποίο, όπως μου’ πε ο άγγελος, το ονόμαζαν τμήμα συσκευασίας και παράδοσης. “Εδώ, οι ευχές και οι χάρες που έχουν ζητηθεί, προωθούνται και παραδίδονται σ’ αυτούς που τις ζήτησαν”, μου εξήγησε. Πρόσεξα και πάλι πόση κίνηση είχε κι αυτός ο χώρος. Αμέτρητοι άγγελοι πηγαινοέρχονταν δουλεύοντας σκληρά και με όρεξη, αφού τόσες πολλές επιθυμίες είχαν εκφραστεί και συσκευάζονταν για να παραδοθούν στη Γη.
Τέλος, αφού είχα μείνει άφωνος με το μεγαλείο των προηγούμενων δύο αιθουσών, φτάσαμε στην άκρη ενός μακριού διαδρόμου και σταματήσαμε μπροστά στην πόρτα ενός πολύ μικρού χώρου, που δεν έμοιαζε με δωμάτιο αλλά κάτι σαν αποθήκη. Προς μεγάλη μου έκπληξη, μόνο ένας άγγελος καθόταν εκεί, χωρίς να κάνει ουσιαστικά τίποτα. “Αυτό είναι το τμήμα των ευχαριστιών”, ψιθύρισε ο ξεναγός άγγελός μου. Έδειχνε λίγο ντροπιασμένος. “Πώς γίνεται αυτό; Δεν υπάρχει δουλειά σ’ αυτό το τμήμα;” ρώτησα απορημένος. “Είναι λυπηρό”, αναστέναξε ο άγγελος. “Αφού παραλάβουν τις χάρες τους οι άνθρωποι, πολύ λίγοι στέλνουν ευχαριστήρια”.
“Πώς μπορεί κάποιος να ευχαριστήσει τον Θεό για τις ευλογίες που παρέλαβε” ρώτησα ξανά. “Πολύ απλά. Χρειάζεται μόνο να πει: Ευχαριστώ Θεέ μου”, απάντησε εκείνος.
Από το μυθιστόρημα "Ας ξημερώσει και αύριο Θεέ μου..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου