Χαμόγελο κι ελπίδα

Χαμόγελο κι ελπίδα

Ένα ταξίδι μακρινό, μα πόσο ωραίο μοιάζει

όνειρο στέκει ζωντανό, ανεκτίμητης αξίας,

το βιώνω πλέον καθημερινά, το νιώθω στο κορμί μου

ακούω την καρδούλα του, να χτυπάει με τη δική μου

Να που ήρθε κι η δική μου η σειρά, να νιώσω τη μαγεία,

στο αίμα μου και στην καρδιά, βαθιά μες την ψυχή μου,

χάρη σε σένα μάτια μου, σπλάχνο και ύπαρξή μου

να μου θυμίζεις πια συχνά, πως είσαι εδώ μαζί μου

Δε βλέπω την ώρα τώρα πια, να νιώσω την αγάπη,

την μητρική αυτή στοργή, για σένανε αγγελούδι

                        να ακούσω το πρώτο σου γλυκό, κλάμα να πλημμυρίζει

να’ ρθω να σε πάρω αγκαλιά, να σε παρηγορήσω

Να σου τραγουδώ γλυκά-γλυκά, και να σε νανουρίσω

                        και σα ξυπνήσεις όμορφο, μικρό μου πλασματάκι

ένα γλυκό χαμόγελο να στείλεις στη μανούλα

μαζί μου να το πάρω στοργικά, για να με συντροφεύει

σε κάθε βήμα εφεξής και να με γαληνεύει.

Το πάθος μου για σε μικρό, με έχει κυριεύσει

αδύνατον να συγκρατηθώ, αφού αυτό μ’ αρέσει

καμιά μητέρα πάνω στη γη, δεν δύναται να νικήσει

μια κι είναι αγνό κι όμορφο, ανεξήγητο στη φύση.

Έλα, άλλο μην αργείς και δως μου τη φωτιά σου

ολόκληρη να πυρποληθώ, να σβήσω στην αγκαλιά σου

μαζί σου μωράκι μου να βρω, την ύψιστη γαλήνη

μες στη ζωή να πορευτώ, ματάκια μου, ας γίνει.

Ας γίνει η ευχή μου δύναμη, φωτιά που θα φουντώσει,

κι η Μεγαλόχαρη η Παναγιά, σύντομα να μας ενώσει

                        να σε αγγίξω τρυφερά, με πάθος, με φροντίδα

κι εσύ να φέρεις αγάπη και στοργή, χαμόγελο κι ελπίδα.

                                                Στη συνάδελφό μου Μάγδα