Η αστείρευτη δροσιά σου

 

Ήρθες και έφερες το φως, έσβησες τα σκοτάδια, έφερες την άνοιξη, τα χρώματα και άνοιξες πηγάδια, πηγάδια με γάργαρο νερό, με την αστείρευτη δροσιά σου, να ξεδιψώ το είναι μου, με εσέ στην αγκαλιά μου.

Η ειλικρίνεια σου με μάγεψε, τα πλούτη δε με νοιάζουν τα μάτια σου είναι ο πλούτος μου κι η τρυφερή καρδιά σου ας ήτανε να τα 'βλεπα στο πρώτο φως του ήλιου κι ύστερα ας πέθαινα πριν πάρω το φιλί σου

Στη ζωή μου δε λαχτάρισα, άλλοτε την αγάπη όσο τη λαχταρώ ετούτη τη στιγμή, από της καρδιάς τα βάθη, ξέρω πως είναι αδύνατο, αγάπη για να πάρω, μα η τρυφερότητα μου αρκεί, δεν θέλω τίποτα άλλο

Η αγάπη μου για εσένανε δεν ξέρω που με βγάζει, μα ειλικρίνεια και τρυφερότητα, από μέσα της πηγάζει, ίσως ποτέ της να μην βρει, αυτό που της ταιριάζει, ούτε ακόμη μια αγκαλιά ένα φιλί, ούτε κι αυτό πειράζει.

Φιλώτας 14/08/2025
Για την πονεμένη άγνωστη