Το μαγεμένο σου πορτραίτο
Μια οπτασία ονειρική, νεράιδα παραμυθένια
διαβαίνει στο κατώφλι θεϊκή, γλυκά, παραδεισένια
σπέρνει τη χάρη γύρω της, λάμπει από ευτυχία,
γεμίζει με άνθη και καρπούς τον κόσμο με λατρεία
Φορά την Άνοιξη κολιέ, στο βελούδινο λαιμό της,
τρεμάμενα τα χείλη της, καυτός ο ερχομός της,
αναζητά τη γεύση του ουρανού, που στάζει όλο μέλι
το στέλνει ο Έρωτας γλυκό, απ’ τα ψηλά τα μέρη
Αναβλύζουν πηγές αστείρευτες, από τα γλυκοβλέφαρά της,
Δίνουν ζωντάνια και ζωή, σε κάθε πέρασμά της
Γεμίζουν με πόθο την ψυχή, λαχτάρα και μαγεία,
Ανοίγουν και κλείνουν γοερά, με φλόγα με λαγνεία.
Μαργαριτάρια λάμπουνε, στην φλογερή την πλάνα,
ματιά που αγγίζει, αποζητά, τον πόθο τη Νιρβάνα,
Ροδοπέταλα φυτρώνουνε στο χαρωπό της βήμα,
Μαγεύεται η πλάση στη στιγμή, στην αύρα της, στο κύμα.
 |
Ρ.Δ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου