Δάφνη. Το υπέρτατο ιδανικό: Αθανασία


Η δάφνη, το πολύτιμο αυτό φυτό για την παραγωγή αρωμάτων, τη φαρμακευτική, τη μαγειρική αλλά και την ξυλουργική, χρησιμοποιείται σε κάθε μεσογειακό νοικοκυριό. Δέσε ξεραμένα κλαδάκια σε ματσάκια και τοποθέτησέ τα ανάμεσα στα ρούχα στα συρτάρια και την ντουλάπα. Εκτός από το άρωμά της θα τους προσφέρεις και μια πολύ αποτελεσματική φυσική προστασία από τον σκόρο.

Ένα από τα σημαντικότερα φυτά των κήπων μας που έχουν εμπνεύσει εντυπωσιακούς μύθους στην Ελληνική Μυθολογία είναι η δοξασμένη δάφνη. Θα αναφερθούμε στον πιο γνωστό εξ αυτών ο
οποίος συνδέει το φυτό με τον Απόλλωνα.
Με βάση το μύθο η Δάφνη ήταν θυγατέρα της Γαίας και του ποταμού Λάδωνα της Πελοποννήσου ή πιθανότερα του ποταμού Πηνειού της Θεσσαλίας. Ήταν μία από τις νύμφες στα δάση μας και η εκπληκτική θηλυκή ομορφιά της αποτελούσε ξακουστό χαρακτηριστικό της. Όπως όλες οι νύμφες είχε τη δυνατότητα να λούζεται ανέμελη στις γάργαρες πηγές όποτε ήθελε, ενώ κυνηγούσε ελεύθερη προσπαθώντας να μοιάσει σε δεινότητα τη θεά Αρτέμιδα. Πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν να κάνουν τη Δάφνη γυναίκα τους.
Από την άλλη μεριά μία ημέρα ο θεός Απόλλων περιδιάβαινε σε μία περιοχή κοντά στην τοποθεσία όπου βρισκόταν η Δάφνη. Πιθανώς να ήταν την περίοδο που ο Ζευς τον είχε τιμωρήσει με εξορία από τον Όλυμπο εξ αιτίας της φονεύσεως των Κυκλώπων και τον είχε εξαναγκάσει να ζει σα θνητός με την ιδιότητα του δαμαλοφύλακα στη δούλεψη του Άδμητου ο οποίος ήταν ιδρυτής και βασιλεύς των Φερών. Φυσικά όταν ο Απόλλων είδε τη νύμφη δε στέρησε από τον εαυτό του το προνόμιο της απολαύσεως αυτής της εκπάγλου καλλονής την οποία παρατηρούσε με προσοχή. Ξεχώρισε αμέσως τη Δάφνη την οποία θέλησε να κάνει δική του και την πολιόρκησε μετά μανίας. Δυστυχώς, όμως, η Δάφνη δεν ήθελε να ενδώσει στον έρωτά του και προσπάθησε να τον αποφύγει.
Μάλιστα σε αυτό το σημείο υπάρχει μία παραλλαγή του μύθου η οποία θέλει τη Δάφνη να διεκδικείται έντονα πριν από τον Απόλλωνα από έναν θνητό ο οποίος ήταν ο Λεύκιππος, ο υιός του βασιλέως Οινομάου της πόλεως Πίσας της Ήλιδος. Ο Λεύκιππος μεταμφιέστηκε με γυναικεία ενδύματα και ψάχνοντας στο δάσος βρήκε και πλησίασε τη Δάφνη η οποία εξαπατήθηκε από το παρουσιαστικό του. Η πανέμορφη νύμφη τον εμπιστεύθηκε νομίζοντας ότι ήταν γυναίκα. Πιθανώς με παρέμβαση του Απόλλωνος ο οποίος ήθελε να εξοβελίσει τον Λεύκιππο οι νύμφες συναντήθηκαν για το καθιερωμένο συχνό λουτρό τους, αλλά προσκεκλημένος ήταν και ο άτυχος νέος. Ο τυφλωμένος από έρωτα Λεύκιππος απεκάλυψε με τη γύμνια του το πραγματικό του φύλο και τιμωρήθηκε με το να γνωρίσει τραγικό θάνατο. Έτσι, ο Απόλλων βρήκε τότε την ευκαιρία να διεκδικήσει ανενόχλητος τη Δάφνη.
Όμως, όπως προαναφέραμε η Δάφνη δεν επιθυμούσε καμμία σχέση με το θεό. Άρχισε να την κυνηγάει, αλλά τελικώς ήταν αδύνατο να του ξεφύγει. Θεωρούσε ότι θα την εκμεταλλευόταν κάνοντάς της μεγάλο κακό. Στην εσχάτη στιγμή ζήτησε την αρωγή της πανίσχυρης μητέρας της. Τότε κατά μία εκδοχή του μύθου η Γαία άνοιξε ξαφνικά τη χωμάτινη αγκαλιά της και από μία οπή πήρε μαζί της τη Δάφνη, ενώ από το χάσμα αυτό φύτρωσε το ξακουστό φυτό. Κατά μία άλλη εκδοχή η Δάφνη αντικαταστάθηκε μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Απόλλωνος από το ομώνυμο φυτό και μεταφέρθηκε πιθανώς στην Κρήτη.
Ο θεός συνταράχθηκε από την απώλεια Απόλλων άγαλμα στην Αθήνα της νύμφης. Ήθελε να την κάνει γυναίκα του, αλλά δεν τα κατάφερε. Άπλωσε το χέρι του και για να δοξάσει τη χάρη της απεφάσισε να της χαρίσει την υστάτη τιμή. Απέσπασε ένα ευωδιαστό κλωνάρι και κόσμησε την κεφαλή του. Ο ομορφότερος των θεών διάλεξε για στέμμα του το κλαδί της δάφνης το οποίο είναι το χαρακτηριστικό του σύμβολο και το προσωνύμιό του έγινε το “Δαφναίος”.
Οι Έλληνες τίμησαν τον Απόλλωνα με γιορτές που ονομάστηκαν “Δαφνηφόρια”. Η Πυθία, Ιέρεια του Μαντείου των Δελφών, χρησμοδοτούσε διφορούμενα πιθανώς και υπό την επήρεια φύλλων δάφνης, ενώ μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται το φυτό σε διάφορες δραστηριότητες όπως η μαγειρική και βοτανοθεραπεία. Ο κλάδος δάφνης καθιερώθηκε από την Αρχαιότητα σύμβολο φήμης και αναγνωρισμένης δόξας σε πολυποίκιλες εκφάνσεις της ζωής. Στις Τέχνες ο μύθος της Δάφνης και του Απόλλωνος ανέκαθεν αποτελούσε πηγή αγνής εμπνεύσεως, ενώ μεταγενέστερα διαμορφώθηκαν νέοι μύθοι στα χνάρια του πρωτοτύπου. Επίσης, η μεταβολή προς τη χριστιανική θρησκεία σηματοδότησε τη χρήση της δάφνης σε θρησκευτικές τελετές.
Έτσι η Δάφνη κατόρθωσε με τη δραπέτευσή της να κατακτήσει το υπέρτατο ιδανικό: την Αθανασία.


                  Η Δαφνη ως φαρμακο
Λιγοι ανθρωποι  γνωρίζουν  ότι η δάφνη (polyanthum Syzygium Walp) είναι σε θέση να λειτουργήσει εναντια στις χημικες ουσιες.
Τα μερη της δάφνης που χρησιμοποιουμε σαν φαρμακο, είναι τα φύλλα, ο φλοιός, οι ρίζες και οι καρποι.                                                                        

Ορισμένες ασθένειες που μπορούν να αντιμετωπίζονται με τη δάφνη  

Υψηλή χοληστερόλη - Διαβήτης - Υψηλή πίεση αίματος - Έλκος - Διάρροια- Ψώρα, φαγούρα 
Η  δάφνη για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο, θα πρέπει πρώτα να υποβληθει  σε επεξεργασία με τον ακόλουθο τρόπο:
1. Υψηλή χοληστερόλη
Πλύνετε 10-15 φρέσκα φύλλα δάφνης καλά, τότε βράστε με 3 φλιτζάνια νερό μέχρι να μεινει υπόλοιπο 1 ποτήρι. Μετά σουρωστε το και αφηστε το να κρυωσει. Πάρτε αυτό το φάρμακο κάθε μέρα.
2. Διαβήτης
Πλύνετε 7-15 φρέσκα φύλλα δάφνης καλά, τότε βράστε με 3 φλιτζάνια νερό μέχρι να μεινει υπόλοιπο 1 ποτήρι. Μετά σουρωστε το και αφηστε το να κρυωσει. Πινετε 2 φορες την ημερα πριν απο το φαγητο.
3. Υψηλή πίεση αίματος
Πλύνετε 7-10 φρέσκα φύλλα δάφνης καλά, τότε βράστε με 3 φλιτζάνια νερό μέχρι να μεινει υπόλοιπο 1 ποτήρι. Μετά σουρωστε το και αφηστε το να κρυωσει. Πινετε 2 φορες την ημερα μισο φλυτζανι.
4.  Έλκος
 Πλύνετε καλά 15-20 νωπά φύλλα δάφνης, βράστε τα με ½ λίτρο νερού επί 15 λεπτά. Προσθέστε μια κουταλια μαυρη ζάχαρη, και πιειτε  όπως ένα τσάι. Κάν 'το κάθε ημέρα μέχρι να καθαρισει το  στομάχι απο το ελκος.
5. Διαρροια
Πάρτε 15 φρέσκα φύλλα δάφνης, πλύνετε τα να καθαρίσουν. Προσθέστε 2 φλυτζάνια νερό, τότε βράστε για 15 λεπτά. Κατόπιν βαλτε λίγο αλάτι. Οταν  κρυωσει ειναι ετοιμο να το πιειτε.
6. Ψώρα, φαγούρα
Πλύνετε τα φύλλα, φλοιό ή ρίζες όσον αφορά την αναγκαία για τον καθαρισμό και άλεστετο μέχρι να γίνει λεία ζύμη σαν χυλός, στη συνέχεια, αλειφετε με αυτο στα μερη του σωματος που εχετε φαγουρα.

Η δάφνη πολεμά τον σκόρο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου